شناسایی سروگروپها و سرووارهای مولد لپتوسپیروز حاد انسانی در استان گیلان با روش MAT

لپتوسپیروز یک بیماری عفونی شایع مشترک انسان و حیوان است که در مناطق گرمسیری و نیمه گرمسیری شیوع بیشتر دارد. مخزن این باکتری در طبیعت جوندگان و بسیاری از حیوانات وحشی و اهلی هستند. اغلب این حیوانات پس از ابتلا به این بیماری تا آخر عمر خود حامل باقی می مانند و باکتری را از راه ادرار خود ترشح می کنند. باکتری های ترشح شده می توانند از راه خراش های جلدی وارد بدن میزبان دیگر (حیوان و انسان) بشوند و چرخه بیماری راتداوم بخشند. برای انجام یک مطالعه، همه گیری شناسی جامع در یک منطقه آندمیک، شناسایی لپتوسپیراهای شایع و بومی یک قدم اساسی ست. به دلیل سخت رشد بودن لپتوسپیرا، جداسازی آن از نمونه های بالینی به روش کشت بسیار مشکل، وقت گیر و اغلب ناموفق است. به همین دلیل یک روش سرولوژیک به نام آزمون آگلوتیناسیون میکروسکوپی (MAT) برای تشخیص این بیماری و نیز شناسایی عامل آن در حد گونه و سروگروپ معتبر ترین روش محسوب می شود و در اغلب آزمایشگاه های مرجع لپتوسپیروز، متداول است.
شناسایی سروگروپها و سرووارهای مولد لپتوسپیروز حاد انسانی در استان گیلان با روش MAT.
این مطالعه در سال 1382 با نمونه گیری از خون بیماران بستری در بیمارستان های امام خمینی صومعه سرا، رازی رشت و 22 آبان لاهیجان که بر اساس علایم بالینی و طبق تشخیص پزشک معالج به بیماری لپتوسپیروز مشکوک بودند آغاز شد. سرم بیماران تا زمان آزمایش در فریزر 200- سانتی گراد نگهداری شده و در تابستان 1383 تمام نمونه سرم ها ابتدا با روش الیزای نیمه کمی غربالگری شدند و سپس نمونه های مثبت با آزمون MAT مورد آزمایش قرار گرفتند.
282 نمونه سرم ابتدا توسط آزمون الیزای نیمه کمی بررسی شدند و تعداد 130 مورد تراز IgMمساوی یا بالاتر از 1:160 داشتند که برای آزمونMAT در نظر گرفته شدند. 70 نمونه سرم تراز £ 160 در هر دو آزمون داشتند که همگی مثبت تلقی شدند و در مورد هر یک از آنها بالاترین تراز سرمی در آزمونMAT ملاک تعیین سرووار سبب ساز بیماری قرار گرفت.
تفسیر نتایج MAT به دلیل واکنش متقاطع زیادی که بین سروگروپ های مختلف بویژه در نمونه های بالینی مربوط به مرحله حاد بیماری وجود دارد مشکل و پیچیده است. طبق تعریف کنونی CDC، یک تراز سرمی 200 3 اگر با علائم بالینی مطابقت داشته باشد تشخیص احتمالی را مطرح می کند. در این مطالعه با توجه به اینکه نمونه گیری فقط از بیماران دارای علائم بالینی مشکوک به لپتوسپیروز گرفته شده و پس از غربالگری با یک روش الیزای معتبر، فقط نمونه های مثبت با تراز IgM مساوی یا بالاتر از 1:160 مورد بررسی با آزمون MAT قرار گرفته بودند، با در نظر داشتن سه ملاک: مطابقت علائم بالینی، نتیجه الیزا و نتیجه MAT، ضریب اطمینان تشخیصی بالایی در نظر گرفته شده است و می توان سرووارها و سروگروب های تعیین شده را در این منطقه شایع تلقی کرد.