ناپیوستگی جهانی روی کوارتزیت بالایی سازند لالون (هرز کامبرین زیرین و میانی): گواهی بر اینکه کوارتزیت بالایی کوارتزیت پایه سازند میلا نیست

سازند لالون (کامبرین زیرین) در برگیرنده واحدهای ماسه سنگ پایینی، شیلی (واحد میانی) و کوارتزیت بالایی است. واحد شیلی با مرز ناپیوسته روی واحد ماسه سنگ پایینی جای دارد. دو افق بیوهرمی در بخش پایینی واحد شیلی شناخته شده اند. واحد شیلی بتدریج به واحد کوارتزیت بالایی تغییر می کند. محیط رسوبی واحد شیلی خلیج دهانه ای است. واحد کوارتزیت بالایی سازند لالون با ناپیوستگی فرسایشی در زیر بخش 1 سازند میلا جای دارد. این واحد در محیط رسوبی ساحلی نهشته شده است.
رخساره ها و محیط رسوبی ماسه سنگ کوارتزیت بالایی با کوارتزیتهای Hawke Bay منطقه آپالاش و Zabriskie کالیفرنیا همسان اند. سطح بالایی این نهشته ها ناپیوستگی ناحیه ای و مرز کامبرین پیشین و میانی است. نهشته های هم ارز واحد کوارتزیت بالایی در کشورهای ترکیه، عمان، چین، جنوب باختری اروپا، جنوب استرالیا و امریکای شمالی نیز با ناپیوستگی فرسایشی از نهشته های رویی خود جدا می شوند. بنابراین، مرز ناپیوسته روی واحد کوارتزیت بالایی ارزش جهانی دارد و به گمان قوی، مرز کامبرین پیشین و میانی در ایران است.
بخش 1 سازند میلا بر روی کوارتزیت بالایی سازند لالون جای دارد. دو افق بیوستروم و بیوهرم ترومبولیتی در نزدیک مرز پایینی بخش 1 سازند میلا (2 متر بالای مرز) دیده می شود که نشان دهنده آغاز پیشروی دریای کامبرین میانی است. این پیشروی به پدید آمدن توالی پیشرونده سازند میلا (بخش های 1 تا 3) انجامیده است. بنابراین واحد کوارتزیت بالایی در توالی پیشرونده سازند میلا جای ندارد و نمی تواند، برخلاف پیشنهاد برخی از زمین شناسان، کوارتزیت پایینی آن باشد.
ناپیوستگی فرسایشی در مرز پایینی واحد شیلی و در مرز بالایی واحد کوارتزیت بالایی و همچنین مرز تدریجی این واحدها نشان می دهند که واحد کوارتزیت بالایی را نمی توان یک واحد چینه شناختی جدا از واحد شیلی پنداشت.