بررسی یک ساله اپیدمیولوژی ضایعات رادیولوسنت در رادیوگرافی پانورامیک مراجعین به بخش رادیولوژی دانشکده دندانپزشکی مشهد

ضایعات رادیولوسنت از ضایعات شایع استخوان فک می باشد و می توانند بصورت پری آپیکال، پری کرونال، اینتررادیکولر و یا بدون ارتباط با دندان مشاهده شوند. هدف از این مطالعه بررسی اپیدمیولوژی ضایعات رادیولوسنت در مراجعین به بخش رادیولوژی دانشکده دندانپزشکی مشهد بود.
این مطالعه توصیفی و از نوع Prevalence study بوده که در آن رادیوگرافی پانورامیک 256 بیمار مراجعه کننده به بخش رادیولوژی به مدت یکسال مورد بررسی قرار گرفت و فراوانی این ضایعات بر حسب سن، جنس، تعداد، محل، شکل و حدود ضایعه و تاثیر بر روی ساختمان های مجاور بدست آمد. سپس نتایج حاصل با استفاده از آزمون نسبت ها مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفتند.
از میان 51 ضایعه، بیشترین فراوانی به ترتیب مربوط به گرانولوم پری آپیکال (1/45 درصد)، بیماری پریودونتال (6/19درصد)، کیست رادیکولر (7/13درصد)، کیست دانتی ژور (9/3درصد) چروبیسم و کیست تروماتیک، اسکواموس سل کارسینوما و ژانت سل گرانولوم مرکزی هر کدام (2 درصد) بود. این ضایعات بیشتر در دهه دوم زندگی (20-11 سالگی) و غالبا در مردان مشاهده شدند.
سه ضایعه رادیولوسنت شایع در این مطالعه شامل گرانولوم پری آپیکال، بیماری پریودونتال و کیست رادیکولر بود. گرانولوم پری آپیکال بیشتر در فک پایین و بیماری پریودونتال و کیست رادیکولر در فک بالا شایعتر بودند.