بررسی سرولوژی آنتی بادی ضد توکسو پلاسماگوندی در گاو، گوسفند و بز در کشتارگاه های دام استان مازندران، سال 1383

توکسوپلاسموز یکی از بیماری های زئونوز شایع با انتشار جهانی است که عامل آن توکسو پلاسما گوندی می باشد. این بیماری علاوه بر وارد آوردن زیان های اقتصادی، به علت قابل انتقال بودن به انسان از نظر بهداشتی نیز مهم بوده، با توجه به شرایط خاص اقلیمی و فراهم بودن شرایط انتقال و چرخه این انگل در طبیعت استان مازندران، تعیین وضعیت این بیماری حایز اهمیت فراوان می باشد. این مطالعه با هدف تعیین سرواییدمیولوژی توکسوپلاسما در گاو، گوسفند و بز کشتار شده در کشتارگاه های رسمی سطح استان مازندران در سال 1383انجام شده است.
برای تعیین میزان آلودگی به توکسوپلاسموز در حیوانات کشتاری، در یک مطالعه توصیفی مقطعی 639 نمونه خون از گاو، گوسفند و بز از سه منطقه مرکزی، غربی و شرقی از 9 کشتارگاه مربوط به شهرستان های استان مازندران از دی ماه 1383 تا فروردین 1384 به روش استریل اخذ گردید. نمونه ها به آزمایشگاه منتقل و سرم آنها جدا شده و پس از سانتریفوژ در 200c_ نگهداری شدند. نمونه های سرمی ابتدا در رقت 1:16 با روش ایمنو فلورسانس غیر مستقیم (IFA) آزمایش شدند. در مرحله بعد سرم های مثبت با استفاده از رقت های مختلف تعیین عیار شدند و نتایج حاصل با آزمون کای دو (c2) مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت.
از کل نمونه های سرمی مورد مطالعه، 463 سرم (72.5 درصد) منفی و 176 نمونه (27.5 درصد) دارای عیار مثبت مساوی یا بیش تر از 1:16 (1:16 3) بودند. بیش ترین میزان آلودگی در گوسفند و کم ترین آن در گاو مشاهده گردید. در آزمایش سرم های گاوی، 9 درصد موارد دارای عیار مثبت آنتی بادی بودند. بیش ترین میزان آلودگی در گاو در منطقه غربی مازندران و بیش ترین درصد فراوانی عیار آنتی بادی مثبت مربوط به عیار 1:16 (5.5 درصد) بود. در آزمایش نمونه های سرمی گوسفندی موارد مثبت در کل سه منطقه 35 درصد و بیش ترین درصد موارد مثبت در منطقه غربی مشاهده گردید. بیش ترین درصد فراوانی عیار آنتی بادی مثبت مربوط به عیار 1:16 (17.3درصد) بوده است. در آزمایش سرمی بز، میزان موارد مثبت توکسوپلاسما در کل سه منطقه 30 در صد و بالاترین درصد آلودگی در منطقه غربی مشاهده گردید. همچنین بیش ترین فراوانی، مربوط به عیار 1:16 (18.5درصد) بود.
با توجه به بالا بودن شیوع سرمی توکسوپلاسموز در گوسفند و بز و اهمیت مصرف گوشت این حیوانات، امکان انتقال این انگل به انسان از طریق گوشت و نسوج گوسفند و بز بیش تر از گاو می باشد. لذا لازم است آموزش و توصیه های بهداشتی به مصرف کنندگان در خصوص مصرف گوشت این حیوانات ارایه گردد.