مقایسه زمان نهفتگی و دامنه پتانسیل های برانگیخته شنوایی میان رس در نابینایان مادرزادی و افراد دارای بینایی هنجار

تحریکات شنوایی و بینایی مهمترین عواملی هستند که امکان ارتباط با محیط بیرون را فراهم می کند. بنظر می رسد در جریان رشد و تکامل مغزی، کاهش ورودی بینایی موجب تقویت پاسخ های کورتیکال شنوایی وحسی- بدنی می شود. در این پژوهش زمان نهفتگی و دامنه پتانسیل های بر انگیخته شنوایی میان رس در نابینایان مادرزادی و افراد دارای بینایی هنجار مورد بررسی قرار گرفته است.
این مطالعه توصیفی تحلیلی روی 40 دانش آموز نابینای مادرزاد و 40 دانش آموز دارای بینایی هنجار در محدوده سنی 14 تا 20 ساله که از حساسیت شنوایی و همچنین رفلکس عضله رکابی طبیعی برخوردار بودند و هیچگونه مشکل گوش میانی نداشتند انجام شد. دلیل انتخاب این گروه سنی، تکامل پتانسیل های برانگیخته شنوایی میان رس می باشد. نمونه گیری بصورت تصادفی انجام شد.
در این بررسی دامنه امواج Na، Pa و Nb و همچنین زمان نهفتگی موج Na در دو گروه نابینایان و افراد دارای بینایی هنجار تفاوت معنی داری نداشتند. در حالی که بین زمان نهفتگی امواج Pa و Nb در دو گروه تفاوت معنی داری مشاهده شد.
کاهش زمان نهفتگی امواج Pa و Nb در افراد نابینا نسبت به افراد دارای بینایی هنجار احتمالا نشان دهنده نوعی پدیده جبران حسی در افراد نابینا است. بنظر می رسد بدلیل نوروپلاستیسیتی سرعت پردازش و درک شنوایی در افراد نابینا بیشتر است.