جایگاه زمین ساختی - رسوبی پهنه گسله سبز پوشان در تکوین حوضه رسوبی زاگرس، ایران

زاگرس کمربند چین خورده - رانده ای است که ازشمال غرب تا جنوب ایران امتداد یافته وتوسط گسله های عرضی (با روند NWN-SES) بریده و بهم ریخته شده است. جهت بررسی شواهد تاثیرگذاری عملکرد این گسله ها درتکوین حوضه رسوبی زاگرس، پهنه گسله سبزپوشان (در حد فاصل گسله های کازرون و کاره باس) به عنوان مورد مطالعاتی انتخاب گردید. بررسی های صحرایی وکنترل نقشه های هم رخساره ای و هم ضخامت سازنده ها، حکایت ازآن دارد که این پهنه گسله از زمان کرتاسه میانی (سنومانین) تا پلیستوسن به تناوب فعالیت هایی در قالب تغییر رخساره و ضخامت سازندها یا به عنوان مرز حوضه های رسوبی داشته است. مهمترین این شواهد (از غرب به شرق پهنه گسله) عبارتند از: افزایش ضخامت سروک، تبدیل رخساره شیلی، مارنی گورپی به آهک های تربور، تبدیل رخساره مارنی پا بده به رخسار آهکی، دولومیتی جهرم، تبدیل رخساره تبخیری گچساران به مارن های رنگارنگ رازک، مرز رخساره مارنی میشان، افزایش ضخامت آغاجاری وجلوگیری ازحمل اجزاء چرتی بختیاری به سمت جنوب غرب می باشد. هیچ اثری ازعملکرد زمین ساختی رسوبی این پهنه، پیش ازکرتاسه میانی مشاهده نمی شود، درصورتی که گسله های عرضی مشابه دارای فعالیت ها قدیمی تری هستند.