تداخل مثبت در اندازه گیری سطح سرمی تام هورمون تری یدوتیرونین به روش رادیوایمونواسی

در سال های گذشته موارد متعددی از بروز تداخل در اندازه گیری هورمون های تیروئیدی با استفاده از روش های ایمونوارسی گزارش شده است. هدف از مطالعه حاضر، بررسی بروز تداخل در اندازه گیری سطح تام هورمون T3 به وسیله یکی از کیت های تشخیصی متداول اندازه گیری آن (کیت ایزوتوپ از مجارستان) است.
در این مطالعه 3471 بیمار ارجاع شده توسط متخصصان غدد از نظر سطوح سرمی تام هورمون های T3 و T4 و TSH مورد بررسی قرار گرفتند. اندازه گیری T3 به روش ایمونواسی رقابتی فاز جامد و با استفاده از آنتی ژن نشاندار شده با I125 و کیت T3-RIA ایزوتوپ (کمپانی ایزوتوپ، بوداپست، مجارستان) انجام شد. در صورتی که سطح T3 با توجه به دیگر هورمون های تیروئیدی و به تشخیص پزشک معالج با تابلوی بالینی بیمار سازگار نبود و یا مقدار به دست آمده برای T3 به نحو فاحشی از مقادیر طبیعی انحراف داشت (بالاتر از 780 نانوگرم در دسی لیتر) احتمال وقوع تداخل مطرح می شد. در مورد این بیماران، اندازه گیری مجدد T3 تام با یک کیت T3-RIA دیگر (کیت ایمونوتک، مارسی، فرانسه) انجام می شد.
از 3471 بیمار شرکت کننده، در 40 بیمار (36 زن و 4 مرد) با میانگین و (انحراف معیار) سنی 38.8 (و 15.0) سال، سطح تام T3 با تابلوی بالینی بیمار سازگار نبود و / یا مقدار به دست آمده برای آن، بالاتر از 780 نانوگرم در دسی لیتر بود. میانگین (و انحراف معیار) T4 تام در این گرون 9.0 (و 2.0) میکروگرم در دسی لیتر و برای TSH 1.79 (و 1.47) میکرو واحد در میلی لیتر بود. در تمامی این 40 بیمار، سطح T3 تام اندازه گیری شده با کیت دوم (با میانگین و انحراف معیار 132.1 و 31.0 نانوگرم در دسی لیتر) در محدوده طبیعی بود و با وضعیت بالینی بیمار سازگاری داشت. نتایج به دست آمده به وضوح نشان دهنده وقوع تداخل مثبت در بعضی از اندازه گیری های انجام شده با کیت T3-RIA ایزوتوپ است.
با توجه به بروز بالای بیماری های تیروئیدی در جامعه ما و تاثیر عمیق نتایج بررسی عملکرد تیروئید بر تصمیم بالینی پزشکان، نتیجه این مطالعه یک بار دیگر اهمیت توجه به امکان تداخل در اندازه گیری هورمون های تیروئیدی توسط کیت های متداول را مورد تاکید قرار می دهد.