بررسی میزان اضافه وزن و چاقی در دانشجویان پزشکی دختر دانشگاه گیلان - 1382

افزایش شهرنشینی و صنعتی شدن در اغلب کشورها همراه با تغییرات رفتاری و تغذیه ای به سمت تغذیه با میزان بالای چربی و انرژی درکنار کم تحرکی، باعث اپیدمی چاقی در دنیا شده است. مطالعه حاضر جهت بررسی این مشکل در دانشجویان پزشکی به عنوان پزشکان آینده به اجرا درآمده است.
در یک مطالعه مقطعی، همه 282 دانشجوی پزشکی دختر دانشگاه علوم پزشکی گیلان در نیمه اول سال 1382 تحت مطالعه قرار گرفتند. گرداوری داده ها با استفاده از پرسشنامه ای حاوی اطلاعات دموگرافیک، رفتارهای تغذیه ای، میزان فعالیت فیزیکی و شاخص های تن سنجی قد، وزن، دور کمر و دور باسن ثبت شد. در این مطالعه افزایش اضافه وزن براساس نمایه توده بدن بالاتر یا مساوی 25 و چاقی براساس نمایه توده بدن بالاتر از 30 تعریف شد. چاقی تنه ای براساس دوشاخص دور کمر بالاتر از 80 سانتی متر و نسبت دورکمر به باسن بالاتر از 0.8 درنظر گرفته شد.
در این مطالعه 23 دانشجو (8.1%) کم وزن، 78.7% دارای وزن طبیعی، 36 نفر دارای اضافه وزن (12.7%) و 1 نفر (0.4%) چاق بودند. براساس میزان دور کمر، 29 نفر (10.2%) دانشجویان دارای چاقی بالاتنه و براساس دور کمر به باسن 42 نفر (14.8%) دارای چاقی شکمی بودند. پس از آنالیز کوواریانس تنها متغیر موثر بر نمایه توده بدن، سابقه چاقی در دوره کودکی (p=0.2) و سابقه چاقی دوره نوجوانی و دبیرستان (p<0.001) بود. حدود نیمی از دانشجویان دید درستی از وزن مطلوب خود نداشتند.
نتایج به دست آمده از مطالعه حاضر، نشان دهنده هم زمانی مشکل کم وزنی و افزایش اضافه وزن در دانشجویان از یک طرف و عدم اطلاع از وزن مطلوب از طرف دیگر بوده، لزوم آموزش هر چه بیشتر دانشجویان را در رابطه با مشکلات تغذیه ای خاطر نشان می سازد.