فراوانی و سیر دیابت بی مزه به دنبال آدنکتومی هیپوفیز در بیمارستان بقیه الله (عج) در سالهای 80-1370

آدنومای هیپوفیز از شایع ترین تومورهای مغز می باشد، و دیابت بی مزه (DI) از شایع ترین عوارض جراحی این تومورهاست. مطالعه حاضر با تعیین فراوانی نسبی DI به دنبال جراحی های آدنومای هیپوفیز، بررسی ارتباط همبستگی بین ابتلا به DI و برخی متغیرها ونیز بررسی سیر (زمان و طول مدت) ابتلا به DI در بیماران صورت گرفت.
این مطالعه بین سال های 80-1370 در بیمارستان بقیه اله تهران و به صورت آینده نگر انجام شد. 50 بیمار غیرمبتلا به دیابت بی مزه به دلیل ابتلا به آدنوم هیپوفیز تحت ترانس اسفنوئیدال (35 نفر) و ترانس کرانیال (15 نفر) قرار گرفتند. ابتلا به DI، زمان آغاز DI، طول مدت ابتلا به DI و نیاز به Minirin در بیماران ثبت شد. DI بر حسب طول مدت، به انواع DI Immediate (کمتر از 10 روز) و Delayed DI (بیشتر از 10 روز) تقسیم شد.
15 نفر از بیماران (30%) پس از جراحی دچار DI شدند. از 15 مورد DI، 10 مورد (67%)DI Immediateو 5 مورد (33%) Delayed DI بود. زمان ابتلا به DI در 5 نفر (33.3%) روز عمل، در 7 نفر (46.6%) یک روز پس از عمل، و در 1 نفر (6.6%) هفت روز پس از عمل بود. ارتباط معنی داری بین ابتلا به DI و گروه های سنی، جنس و روش جراحی وجود نداشت. ابتلا به Delayed DI به دنبال جراحی ترانس کرانیال (26.6%) بیشتر از جراحی ترانس اسفنوئید (2.8%) مشاهده شد (p=0.024). از بین مبتلایان به DI، 5 نفر (33%) نیاز به Minirin نداشتند، 5 نفر (33%) یک روز تحت درمان با Minirin قرار گرفتند و 5 نفر (33%) 180-4 روز (4، 11، 15، 62 و بیش از 180 روز) از Minirinاستفاده نمودند.
مطالعه حاضر نشان داد که 30% مبتلایان به آدنوم هیپوفیز به دنبال جراحی دچار DI می شوند. هم چنین این مطالعه نشان داد که DI به دنبال جراحی آدنوم در اکثر موارد خود محدود شونده می باشد و نیازی به Minirin ندارد. براساس نتایج این مطالعه، توصیه می شود از تجویز زود هنگام Minirin در این بیماران خودداری شده و اساس درمان در ابتدا بر جایگزینی مناسب مایعات قرار گیرد. هم چنین مطالعه حاضر، روش آدنکتومی ترانس اسفنوئیدال را به عنوان روش همراه با بروز کمتر DI نشان داد: که باید در انتخاب روش جراحی، مورد توجه متخصصان قرار گیرد.