اهمیت توجه به عامل زمان در مطالعات جغرافیایی طبیعی

شناخت مسایل و نحوه عملکرد پدیده‏ های طبیعی، خواه به منظور برخورداری از مواهب یا برای مقابله با عوارض نامطلوب آن، باید با مشاهده و تفسیر پدیده‏ ها همراه باشد. تفسیر درست و تحلیل دقیق نتایج حاصل از مشاهدات، مستلزم داشتن اطلاعات لازم و کافی از نحوه رخ داده ‏ها و تاریخ گذشته پدیده‏ ها است . در مسایل طبیعی مانند لغزش ،زلزله و... و مسایل و الزامات تاریخی انسان، مانند تغذیه، اسکان، آلودگی آب و... به شناخت لحظه‏ ای یا سیر زمانی تغییرات و مقایسه تاریخی میزان تغییرات توجه می ‏شود و جغرافی دانان بخوبی می‏ توانند این مهم را بررسی نمایند و در مطالعات خود، در گستره بزرگ زمین، به نحوه تغییرات کوتاه مدت هنگام رویداد پدیده ‏ها توجه کنند و با بررسی روند تغییرات بلند مدت، با استناد به تغییرات کوتاه مدت، نتایج را به آینده تعمیم دهند و شدت و بزرگی رخدادهای آینده را پیش بینی کنند. بنابراین، می‏ توان گفت که جغرافیای طبیعی، تعادل لحظه‏ ای پدیده‏ ها را درک می‏ کند و یا حداقل درصدد درک آن است و حتی در مقیاس تاریخ انسان، زمان را به گذشته برمی‏ گرداند و یا زمان را تا آینده دور جلو می‏ برد. به عبارت دیگر، شکل امروزی زمین و شرایط کنونی در هر پدیده مورد نظر، از اموراصلی مورد توجه متخصصان علم جغرافیا است، اما برای بررسی دقیق آن به وجود اطلاعات دقیق از گذشته همواره نیاز هست. همچنین برای بهره برداری‏ های دراز مدت از منابع طبیعی، با استناد به روند کنونی و اطلاعات گذشته به اجبار، نیاز به پیش بینی‏ هایی درمورد روند آینده نیز وجود دارد. با توجه به موارد مذکور، به صراحت می ‏توان اذعان داشت که بررسی میزان تغییرات پدیده ‏ها در طی زمان، اساس مطالعات جغرافیا، بویژه جغرافیای طبیعی را تشکیل می‏ دهد. خوشبختانه امروزه با گسترش ارتباطات، امکان بسط دامنه این گونه مطالعات به فضاهای مختلف، با ویژگی های متنوع و همچنین جمع آوری اطلاعات بیشتر، فراهم شده است و از سوی دیگر با استفاده از روش ها، فنون و امکانات جدید، افق دید به گذشته و در مواردی به آینده وسیع ‏تر شده است .