اثر هروئین های مورد مصرف در ایران بر باروری در موش سوری نر نژاد Balb/c

هرویین به عنوان یک ماده مخدر به دو شکل خالص و ناخالص مصرف می شود که اثرات زیانبار آن بر اندامهای مختلف بدن از جمله دستگاه تناسلی مورد مطالعه قرار گرفته است. هدف از این پژوهش بررسی تغییرات میزان ترشح تستوسترون توسط بیضه، تعیین درصد میزان باروری، تغییرات وزن بدن و بیضه و نسبت وزن بیضه به وزن بدن ناشی از اثر هرویین در موش سوری نرنژادBalb/c می باشد.
90 سر موش سوری نر و ماده بالغ انتخاب و موشهای نر را به سه گروه کنترل و دو گروه تجربی تقسیم کرده و پس از ایجاد وابستگی گروه های تجربی به هرویین به طریقه درون صفاقی (50 میلی گرم/کیلوگرم)، به گروه های تجربی I وII به ترتیب محلول همگن سرم فیزیولوژی، آبلیمو و هرویین را به میزان 5 میلی گرم/کیلوگرم و 5 میلی گرم/میلی لیتر تزریق و تا 40 روز ادامه یافت. سپس خون 30 سر موش سوری نر مورد آزمایش، جهت تعیین میزان تستوسترون مورد مطالعه قرار گرفت. همچنین پس از آمیزش باقیمانده موشهای نر و ماده با هم، درصد عقیمی محاسبه و تغییرات وزن بدن و بیضه و نسبت وزن بیضه به وزن بدن مشخص گردید.
نتایج اندازه گیری مقدار تستوسترون سرم خون نشان داد که بین گروه های کنترل تفاوت معنی داری وجود ندارد ولی درمقایسه نتایج مقدار تستوسترون سرم خون بین گروه های کنترل و تجربی تفاوت معنی دار بود (P<0.05). در بررسی میزان درصد باروری مشخص شد که بین گروه های کنترل تفاوت معنی داری وجود ندارد ولی بین گروه های کنترل و تجربی، تفاوت معنی دار می باشد (P<0.05). نتایج حاصل از وزن بیضه و وزن بدن بین گروه های کنترل و تجربی معنی دار بود (P<0.05). ولی در مطالعه نسبت وزن بیضه به وزن بدن تفاوت معنی داری دیده نشد.
نتایج نشان می دهد که هرویین می تواند موجب کاهش تستوسترون و وزن بیضه و در نتیجه افزایش عقیمی گردد بنابراین یکی از خطرات ناشی از مصرف اوپیوییدها کاهش میزان باروری است.