بررسی رفتارهای بهداشتی دانشجویان سال اول کارشناسی پرستاری در رابطه با عوامل مستعد کننده بیماری های عروق کرونر

بیماری های قلبی و عروقی یکی از عوامل از کارافتادگی و مرگ زودرس در جوامع امروزی است و فردی که دچار یکی از این بیماری ها می شود اگر به مرگ فوری وی نیانجامد لااقل برای تمام عمر دچار درجاتی از ناتوانی میگرددلذا بررسی عوامل مساعدکننده و تعیین رفتارهای بهداشتی مرتبط با آن یکی از عوامل پیشگیری کننده محسوب میشود. از طرف دیگر موقعیت حساس دانشجویان پرستاری که پرستاران آینده می باشند و هر عملکرد غیر بهداشتی آنان اثر سوء بر رفتار دیگران دارد و این که به دلیل سن کم قابلیت انعطاف داشته و قادر به ایجاد تغییر رفتار در خود می باشند، محقق را برآن داشت تا به ارزیابی رفتار بهداشتی آنان درخصوص عوامل مستعد کننده بیماری های عروق کرونر بپردازد.
نوع مطالعه توصیفی است، واحدهای مورد پژوهش، دانشجویان سال اول کارشناسی پیوسته پرستاری شاغل به تحصیل درسال تحصیلی 84-83 در دانشگاه علوم پزشکی تهران می باشند، حجم نمونه برای سطح اطمینان 95% و دقت 0.1 ، 35 نفر محاسبه شد. ابزار جمع آوری داده ها پرسشنامه ای مشتمل بر دوبخش مشخصات دموگرافیک و رفتارهای بهداشتی مرتبط به بیماری های قلبی(رژیم غذایی چاقی استعمال دخانیات، تحرک واستراحت، مقابله با تنش زاها و انجام معاینات دوره ای) می باشد، جهت کسب اعتبارعلمی پرسشنامه ازروش روایی محتوا و برای تعیین اعتماد علمی از آزمون مجدد استفاده شد. جهت تجزیه وتحلیل داده ها از نرم افزار آماری spss ویرایش 10 استفاده شد، وباتوجه به نوع پاسخهای کسب شده (رتبه ای) نتایج به صورت نمودار و جداول توزیع فراوانی مطلق و نسبی تنظیم گردید. میانگین سنی دانشجویان 62/19 سال، 3/14% نمونه های پژوهش پسر و7/85% دختر بوده اند. در ارتباط با رفتارهای بهداشتی نهایی براساس جمع امتیازات کسب شده 7/12% از کل دانشجویان رفتار بهداشتی خوب، 8/22% ضعیف و 5/65% رفتار متوسط در مورد عوامل مستعدکننده بیماری های قلبی عروقی داشته اند. بیشترین رفتارهای خوب مرتبط با رژیم غذایی (1/17%) و بیشترین رفتارهای ضعیف در ارتباط با انجام معاینات دوره ای (4/51%) و مقابله با تنش زاها (1/37%) بوده است. بر اساس یافته های این مطالعه میتوان نتیجه گرفت که بیشتر واحدهای مورد پژوهش از نظر رفتارهای بهداشتی در وضعیت متوسط بوده اند، لذا نیاز به آموزش و بالا بردن سطح آگاهی دانشجویان بخوبی احساس می شود زیرا اگر ارتقاء سلامت یکی از اهداف برنامه ریزان آموزشی باشد رفتار بهداشتی یک عامل مهم تاثیر گذار است.