کانی شناسی سطحی زمین های تخریب شده کشاورزی متاثر از تراوش های طبیعی شور و اسیدی، جنوب غربی استرالیا

تراوش های طبیعی شور و اسیدی به عنوان یکی از مشکلات فزاینده در اکثر نقاط جهان از جمله کشور استرالیا است که به تدریج باعث تخریب زمین های کشاورزی محصولات زراعی می شود. منطقه مورد مطالعه واقع در حوزه آبخیز و ستدل در جنوب غربی، استرالیا غربی است که فعالیت کشاورزی در آن انجام می شود. نمونه برداری فصلی از توالی توپوگرافی منطقه از سطح خاک و انجام آزمایش ها پراش پرتو ایکس، میکروسکوپ الکترونیروبشی و طیف سنجی انعکاسی بیانگر تغییرات ریخت شناسی و کانی شناسی در مناطق متاثر از تراوش های طبیعی شور و اسیدی است که تفاوت فصلی کانی شناسی سطحی را نشان می دهد. تغییرات پویا و فصلی کانی شناسی سطحی و زیرسطحی در طی ماه های مرطوب، شرایط منطقه حاکی از فرآیندهای سولفیدی می شود. مادامی که در طی ماه های خشک، هوازدگی اکسایشی پیریت و هیدرولیز آهن سبب ته نشینی اکسی هیدروکسیدهای آهن در سطح و نزدیک به سطح در محیطی اسیدی است. کانی شناسی سطحی منطقه تراوش طبیعی در ماه های خشک با حضور نمک ها (هالیت)، سولفات ها (ژیپس و باریت) و به ویژه رسوبات ژلی و پوسته های اکسی هیدروکسیدهای آهن (فری هیدریت، گوتیت و شورتمانیت) مشخص می شود. وجود کانی های اکسی هیدروکسید در پوسته های سطحی رسوبات بازتابی از شرایط محیط اسیدی است که بر خلاف کانی های هالیت و ژیپس تنها بیانگر شرایط محیط شور را نشان می دهد، می باشد. طیف سنجی انعکاسی از کانی های سطحی مناطق مختلف توالی توپوگرافی، به دلیل جذب نوارهای اکسیدی و هیدروکسیدهای آهن، اختلاف طیفی مشخصی را در محدوده مرئی - مادون قرمز نزدیک نشان می دهد. این اختلاف در کانی شناسی سطحی در طی ماه های خشک می تواند از طریق روش های دورسنجی چند طیفی و فوق طیفی بخصوص در تابستان شناسایی گردد. بنابراین با شناسایی کانی های سطحی نسبت به پراکنش مکانی و زمانی تراوش های طبیعی شور و اسیدی که سبب تخریب زمین های کشاورزی شده است، پی خواهیم برد. در این راستا توصیه می شود نقشه برداری ناحیه ای انجام گیرد.