بررسی پایداری پل های شهر گرگان در وقوع سیلابهای مسیر رودخانه زیارت

به منظور مدیریت اصولی و کنترل سیلاب در حوزه های آبخیز شهری < شناخت مناطقی که در معرض خطر سیلاب قرار دارند از اهمیت زیادی برخوردار است. در تحقیق حاضر پایداری پل که بیشتر در مناطق مسکونی و پرجمعیت شهر گرگان واقع شده است، مورد بررسی قرار گرفته است. در ابتدا با استفاده از ایستگاه هیدرومتری ناهارخوران، مقادیر دبی های حداکثر سیلابی با دوره بازگشت های مختلف از روش مجموع مربعات باقی مانده و روش تجربی کریگر برای مقاطع پل ها محاسبه و سپس با عملیات میدانی و استفاده از روش مانینگ حداکثر توان آبگذری پل ها نیز محاسبه گردید. در این بررسی مشخص گردید پل های پایین دست توان آبگذری دبی با دوره بازگشت های بالا را ندارند.