بررسی اثرات میوه گیاه فلوس بر روی پروماستیگوت در محیط کشت

انسان همواره برای از بین بردن بیماری ها از ابتدای خلقت تا به امروز از گیاهان دارویی استفاده می نموده است با توجه به اینکه کشور ما ایران مهد دانشمندان بزرگ بوده و علم طب و استفاده از گیاهان دارویی از دیرباز در آن رواج داشته هنوز اکثر گیاهان دارویی مفید کشور ما ناشناخته بود و اگر عده معدودی از آنها مورد استفاده می باشند ریشه در طب سنتی دارد و در طب مدرن کمتر از آنها استفاده می شود. یکی از بیماری های شایع در ایران و کشورهای همجوار بیماری لیشمانیوز است که برای درمان آن در هر گوشه از سرزمین ما روش خاصی وجود دارد از جمله این درمانها استفاده از میوه گیاه فلوس بر روی پروماستیگوت می باشد که برای تاثیر این شیوه درمانی، پژوهشی با عنوان بررسی اثرات میوه گیاه فلوس بر روی پروماستیگوت در محیط کشت انجام شده است.
این پژوهش یک مطالعه تجربی جهت بررسی اثرات میوه گیاه فلوس بر روی پروماستگوت یکی از عوامل لیشمانیوز در محیط کشت انجام شده است. برای انجام این پژوهش میوه گیاه فلوس از بازار تهیه و پس از تهیه پودر آن، عصاره گیاه فوق با غلظتهای مخلتف تهیه و بر روی محیط کشت پروماتیگوت اضافه گردیده و اثرات آن بررسی گردید.
عصاره میوه گیاه فلوس که با غلظتهای مختلف بر روی 3 محیط کشت تلقیح شده لیشمانیا اضافه شده بود شمارش تعداد پروماستگوتهای آن نشان داد در غلظتهای 0.1، 0.2، 0.3 الی 0.9 عصاره این گیاه دارویی مانع از رشد عامل لیشمانیوز در محیط کشت شده است در صورتیکه در محیط های کشت کنترل، تکثیر این عامل بیماری صورت گرفته بود در مرحله بعدی غلظتهای 1، 2، 3 الی 9 تهیه و به محیط کشت اضافه شده بود در این مرحله نیز همچگونه رشدی در محیط های حلقوی عصاره این گیاه دیده نشد. در مرحله سوم که غلظتهای هزارم عصاره میوه گیاه فلوس مورد مطالعه قرار گرفت نشان داد که در غلظتهای 0.001 و 0.002 مقدار کمی انگل رشد کرده بود ولی در غلظتهای 3% و 9% هیچگونه رشدی مشاهده نشد.
با توجه به تاثیر عصاره گیاه مذکور بر روی لیشمانیوز پیشنهاد می شود پس از شناسایی ترکیب آلی این داروی گیاهی بصورت آزمایشی بر روی موش آزمایشگاهی مطالعه ای صورت گیرد و در صورت مفید بودن بر روی لیشمانیوز موجود در بافت زنده از این داروی گیاهی در درمان لیشمانیوز استفاده شود.