تومورهای استخوانی با مبدا یا منشاء سلولی ناشناخته و یا غیرمعمول و نقش برخی روش های جدید در تشخیص و تعیین نوع آنها

تومورهای استخوانی تومورهایی نسبتا شایع با انواع مختلف بدخیم، خوش خیم و بینابینی می باشند که از بین آنها سه گروه تومورهای با منشا ناشناخته شامل تومور سلول ژآنت و سارکوم یووینگ، تومورهای غیرمعمول استخوان شامل تومورهای بافت چربی، عضلانی و عصبی، متاستازهای استخوان که می توانند در تشخیص افتراقی با تومورهای اولیه استخوان قرار گرفته و گاه منشا آنها ناشناخته باشد، به دلایل تشخیصی، درمانی و بنیادی حایز اهمیت و توجه هستند. هدف از انجام این مطالعه تعیین نقش روش های جدید به ویژه رنگ آمیزی ایمونوهیستوشیمی در تسخیص و تعیین دقیق نوع این تومورهای استخوانی و تطابق آنها با یافته های میکروسکوپ معمولی به منظور امکان تشخیص دقیقتر آنها و همچنین بررسی میزان فراوانی انواع تومورهای یاد شده و ارزیابی مشخصات بالینی، پرتونگاری و آسیب شناختی آنها و مقایسه با گزارشات جهانی و همچنین کسب تجربه بیشتر در تشخیص و افتراق آنها بوده است.
با بررسی بایگانی بافتی بخش آسیب شناسی بیمارستان امام رضا(ع) از تاریخ 1353.7.1 تا 1383.7.1 (دوره سی ساله) از مجموغ 126670 نمونه، 163 مورد با تشخیص های قطعی، احتمالی، افتراقی یکی از انواع تومورهای یادشده استخراج و سپس اسلایدهای میکروسکوپی با معیارهای تشخیصی جدید مورد بازنگری قرار گرفته و در صورت لزوم برشهای مجدد تهیه و رنگ آمیزی هیستوشیمی و ایمنوهیستوشیمی با نشانگرهای مناسب انجام گردیده و اطلاعات مربوط به این نمونه ها جمع آوری و در جداولی تنظیم شد.
از بین 163 نمونه، در بازنگری دو مورد با تشخیص نهایی متفاوت و پنج مورد به عنوان تومور بافت نرم حذف گردیده تومورهای با منشاء ناشناخته 61.5 درصد، تومورهای غیرمعمول استخوان حدود 2 درصد و متاستازهای استخوان 36.5 درصد باقی موارد را تشکیل می دادند. در اغلب موارد مشخصات بالینی پرتونگاری و آسیب شناختی ضایعات مطابق نمای کلاسیک و دیگر گزارشات مختلف جهانی بود. تنها در حدود 13 درصد موارد برای تشخیص قطعی نیاز به بررسی ایمونوهیستوشیمی بود. که تنها در 4 مورد تشخیص میکروسکوپی تغییر نمود. گرچه هیچ تومور بدخیمی به عنوان تومور خوش خیم (یا بر عکس) تشخیص داده نشده بود.
روش مرسوم آسیب شناسی همراه با ارزیابی دقیق یافته های بالینی و پرتونگاری شیوه اصلی تشخیص اینگونه تومورهای استخوان بوده اما در برخی موارد خاص، روش های تکمیلی نظیر ایمنوهیستوشیمی می تواند به تعیین دقیق ماهیت تومورها کمک نماید.