بررسی عوارض مزمن جسمی بیماران دیابتیک مراجعه کننده به بیمارستانهای شهر گناباد

دیابت قندی یکی از شایعترین بیماری های متابولیک انسان است که نه تنها بعنوان یک بیماری شایع بلکه یک معضل بهداشتی در جهان مطرح است. در این بیماری افزایش طولانی مدت قند خون موجب تخریب و اختلال عمل چشم، کلیه، اعصاب و قلب و عروق شده و در نهایت می تواند منجر به کوری- نارسایی شدید کلیه و... گردد.
این پژوهش یک مطالعه مقطعی توصیفی است که به منظور بررسی عوارض مزمن جسمی بیماران دیابتیک مراجعه کننده به بیمارستانهای شهر گناباد انجام شده است. جامعه پژوهش کلیه بیماران مراجعه کننده به بیمارستانهای 22 بهمن و 15 خرداد گناباد بودند که از بین آنها بیماران دیابتیک IDDM و NIDDM به روش نمونه گیری پوآسون انتخاب گردیدند. ابزار گردآوری داده ها پرسشنامه و برگه معاینات بوده که توسط پژوهشگران اطلاعات جمع آوری و مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفتند.
24% افراد مورد مطالعه در دیابت IDDM و 26% آنها در دیابت NIDDM دارای عوارض واضح و شدید میکروآنژیوپاتی بوده که از عوارض میکروآنژیوپاتی مشاهده شده بیشترین عوارض، عارضه عصبی (در 41.67% زنان در 42.86% مردان) بوده است. در بررسی میزان پروفیل چربی ها تری گلیسرید اکثریت افراد مورد مطالعه در دو گروه (55.3%) در حد مرزی (dl/mg 400-200) بوده که این نسبت در مردان (48.2% و در زنان 60%) گزارش شده است. همچنین میزان کلسترول تام افراد مورد مطالعه در دو گروه (در مردان 43.5% و در زنان 43.8%) کلسترول در حد مرزی (dl/mg 239-200) بوده است. نتایج درجات مختلف فشارخون براساس معیار تشخیص مصوبات VI-JNC حاکی از آن است که هر دو گروه دارای فشارخون سیستولیک بالا (>140 mmHg) بوده (27.3% در دیابت DDM و 42.9% در دیابت NIDDM) و بیانگر ابتلا بیشتر بیماران دیابتیک NIDDM نسبت به بیماران دیابتیک IDDM می باشد. با توجه به عوارض مخرب و مشکلات بیماران دیابت اقدامات پیشگیری کننده در قالب اقدامات پیشگیرانه نوع اول و دوم و سوم است. با اعتقاد بر این اصل است که اساس مبارزه بر پایه آموزش کارکنان بهداشتی درمانی، بیماران و خانواده آنها و در نهایت جامعه و نیز غربالگری افراد در معرض خطر ابتلا به دیابت است تا بیشتر زیستن را با بهتر و سالم زیستن همراه کنیم.