اثربخشی درمان فراشناختی بر نقایص شناختی سالمندان مصرف کننده مواد

سلامت روانی افراد سالمند مصرف کننده ی مواد همواره منظور نظر پژوهشگران فعال در حیطه ی اختلالات مربوط به مصرف مواد بوده است. پژوهش حاضر با هدف بررسی اثربخشی درمان فراشناختی بر نظم جویی شناختی و سوگیری توجه افراد سالمند مصرف کننده ی مواد شهر همدان انجام گرفت. روش این مطالعه، نیمه تجربی از نوع پیش آزمون- پس آزمون با گروه گواه بود. جامعه ی آماری پژوهش شامل تمام بیماران مرد سالمند وابسته به مواد مخدر مراجعه کننده به مراکز ترک اعتیاد شهر همدان بود. برای انتخاب نمونه از روش نمونه گیری خوشه ایاستفاده شد. حجم نمونه شامل 40 نفر از افراد سالمند مصرف کننده ی مواد حائز معیارهای ورود به مطالعه می شد. این افراد به صورت تصادفی ساده در دو گروه آزمایش (20 نفر) و گواه (20 نفر)، جایگزین شدند. برای گروه آزمایش 8 جلسه درمان فراشناختی اجرا شد، در حالی که در این مدت به گروه گواه هیچ آموزشی داده نشد. ابزار این مطالعه شامل آزمون رنگ-واژه استروپ (بارهایم، لامی، پرگامین، باکرمنز، و ون ایجزردون، 2007) و سبک های نظم جویی شناختی هیجانی (گارنفسکی، کرایج، و اسپینهاون، 2002) می شد. یافته های حاصل از تحلیل کوواریانس نشان داد که درمان فراشناختی باعث کاهش نظم جویی شناختی منفی و سوگیری توجه، و افزایش نظم جویی شناختی مثبت افراد سالمند مصرف کننده ی مواد شده است. نتایج پژوهش در قالب الگوهای فراشناختی و الگوهای مربوط به سوءمصرف مواد مورد بحث و تفسیر قرار گرفت.