اثر آلودگی صوتی بر یادگیری احتزازی غیر فعال و اندازه هیپوکامپوس رت

هیپو کامپوس بخش کاملا شناخته شده ای از مغز است که در یادگیری و حافظه دخالت دارد. علیرغم گزارش های موجود درباره آسیب حافظه وابسته به هیپو کامپوس بعلت استرس صوتی، مطالعه ای درباره اثر آلودگی صوتی بر اندازه هیپوکامپوس صورت نگرفته است. این مطالعه با هدف بررسی اثرات احتمالی مواجهه طولانی مدت با استرس صوتی روی یادگیری و اندازه هیپوکامپوس رت انجام گرفت.
بیست رت نر ویستار بالغ بطور تصادفی به دو گروه مساوی تقسیم شدند. گروه آزمایش روزانه 3 نوبت و هر نوبت 20 دقیقه، بمدت 3 ماه در معرض صوتی به شدت 40 دسی بل و فرکانس 1100 قرار گرفتند. در حالیکه در این مدت حیوانات کنترل در شرایط مشابه با گروه آزمایش ولی بدور از آلودگی صوتی نگهداری شدند. عملکرد یادگیری حیوان با آزمون یادگیری احترازی غیر فعال (Passive Avoidance Learning Test) ارزیابی گردید. سپس حیوانات را بیهوش نموده و با پروفیژون محلول فیکساتیو از طریق قلب، مغز آنها فیکس و بیرون آورده شد. نیمه راست مغز انتخاب واز هیپوکامپوس سکشن های سریال به ضخامت 25 میکرون تهیه شد از هر 20 سکشن، یکی به صورت تصادفی سیستماتک یکنواخت برداشته شد و مورد بررسی قرار گرفت. تخمین حجم با استفاده از اصل کاوالیه انجام شد.
رت های گروه استرس صوتی با تاخیر زمانی کمتر وارد بخش تاریک دستگاه شد که حاکی از یادگیری ضعیف تر آنها بود همچنین رت هایی که در معرض صوت قرار داشتند در مقایسه با گروه کنترل، هیپوکامپوس کوچکتری داشتند.
کاهش اندازه هیپوکامپوس به احتمال زیاد تغییراتی را در مدارهای نورونی آن نشان میدهد. این تغییرات میتواند با اختلالات حافظه و یادگیری در حیوان متعاقب استرس صوتی مرتبط باشد.