اثربخشی آموزش گفت و گوی مؤثر بر تعارضات زناشویی زوجین شهر اصفهان

هدف این پژوهش بررسی تاثیر آموزش گفت وگوی مؤثر بر تعارضات زناشویی بوده است. شیوه پژوهش نیمه تجربی است. متغیر مستقل شیوه گفت وگوی مؤثر و متغیر وابسته تعارض زناشویی بوده است. در این پژوهش 40 نفر از زوجین شهر اصفهان که مشکل تعارض زناشویی داشتند و به کانون بانوان مراجعه کرده بودند، انتخاب و به صورت تصادفی در دو گروه گفت وگوی مؤثر و گواه جایگزین شدند. هر دو گروه با آزمون تعارض زناشویی مورد آزمون قرار گرفتند. در گروه آزمایش شش جلسه آموزش گفت وگوی مؤثر اعمال شد اما در گروه گواه متغیری اعمال نشد. نتایج پس آزمون با آزمون کوواریانس چندمتغیره و به وسیله نرم افزار SPSS تحلیل شد. نتایج نشان داد که شیوه آموزش گفت گوی مؤثر در کاهش تعارض زناشویی مؤثر بوده است (01/0 P<). به علاوه شیوه گفت وگوی مؤثر بر خرده مقیاس های کاهش همکاری، کاهش رابطه جنسی، افزایش واکنش های هیجانی، افزایش رابطه با خویشان خود نسبت به خویشاوندان همسر، افزایش جلب حمایت فرزند و جدا کردن امور مالی مؤثر بوده است.