بررسی تاثیر ژنوتیپ، پیش تیمار سرمایی، دزهای پایین اشعه گاما و هورمون 2، 4-D در واکنش به کشت پرچم گندم

در این آزمایش تاثیر ژنوتیپ، پیش تیمار سرمایی، دزهای پایین اشعه گاما و هورمون 2،4-D در دو سطح mgl-1 4 و 2 درپاسخ به کشت بساک رقم (اترک(و دو لاین (F3 2005، F3 2104) بررسی شد. بساک ها از گیاهان مادری که در شرایط مزرعه کشت شده بودند، برداشت شده و در محیط CHB تغییر یافته حاوی 2،4-D mgl-1 4 و 2، mgl-1 Kinetin5/0 و gl-1 90 ساکارز کشت شدند. درصد کال های تولید شده در 100 بساک و نیز درصد گیاهان (سبز یا آلبینو) در 100 کال اندازه گیری شد. نتایج نشان داد که ژنوتیپ، پیش تیمار سرمایی و غلظت هورمون 2،4-D در پاسخ به کشت بساک موثر می باشند. اما پیش تیمار با دزهای کم اشعه گاما تاثیری در میزان کال زایی و گیاه زایی ندارد. افزایش غلظت هورمون 2،4-D باعث کاهش کال زائی و گیاه زایی می شود. لاین F3 2005بالاترین میزان کال زایی و گیاه زایی را نشان داد و لاین F3 2104 ضعیفترین پاسخ به کشت بساک را داشت. این آزمایش نشان داد که صفات آندروژنز در کنترل ژنوتیپ و محیط است و مکان های ژنی کنترل کننده صفات آندروژنز مستقل از هم هستند.