بررسی اثرات هیپوگلیسمیک عصاره هیدروالکلی برگ گردو (Juglans regia) در موش های صحرایی سالم و دیابتیک

برگ گردو در طب سنتی ایران در درمان دیابت کاربرد داشته است. در این مطالعه اثر کاهندگی قند خون عصاره هیدروالکلی برگ گردو در موش های صحرایی سالم و دیابتیک مورد بررسی قرار گرفت.
موش های صحرایی ویستار به دو دسته سالم و دیابتیک (با تزریق داخل صفاقی استرپتوزوسین 60mg/kg) تقسیم و حیوانات هر دسته در گروه های 6 تایی عصاره هیدروالکلی برگ گردو با به صورت خوراکی دریافت کردند. در گروه دیابتیک، عصاره 48 ساعت پس از تزریق استرپتوزوتوسین تجویز شد. سطح گلوکز خون هر 24 ساعت توسط گلوکومتر اندازه گیری شد. عصاره هیدروالکلی برگ گردو در دوزهای 500، 250، 125 و 1000mg/kg دو بار در روز تجویز شد.
تجویز خوراکی عصاره با دوزهای 500mg/kg (P<0.005)، 250 (P<0.001)، 125 (P<0.001) در 24 ساعت پس از اولین تجویز عصاره سبب کاهش معنی داری در سطح گلوکز خون شد و این اثرات به ترتیب برای مدت 24، 48 و 72 ساعت ادامه یافت. بر عکس در حیوانات سالم، عصاره اثر هیپوگلیسمیک از خود نشان نداد.
نتایج این مطالعه نشان می دهد که عصاره برگ گردو در دوزهای پایین اثرات هیپوگلیسمیک قابل ملاحظه ای را در موش های صحرایی دیابتیک با استرپتوزوتوسین ایجاد می کند اما روی حیوانات سالم اثری ندارد.