بیان ژن Testis Specific Gene در بافت بیضه بیماران دچار آزواسپرمی غیر انسدادی

اختلال در بیان هر یک از ژن های موثر در مسیر اسپرماتوژنز به عنوان یکی از عوامل احتمالی ایجاد آزواسپرمی غیرانسدادی و ناباروری مردان مطرح می باشد. در این میان نحوه بیان ژن های موثر در توانایی حرکت اسپرم نیز می تواند تاثیر قابل توجهی بر باروری مردان داشته باشد. مطالعات اخیر نشان می دهد ژن TSGA10 در انجام روند طبیعی اسپرماتوژنز موثر می باشد، به طوری که پروتئین حاصل از این ژن در موش منجر به تشکیل ساختار اصلی دم اسپرم می شود. تاکنون مطالعه گسترده ای درباره نحوه بیان ژن در بافت بیضه مردان نابارور انجام نشده است.
در این مطالعه، بیان mRNA ژن TSGA10 در بافت بیضه 84 مرد مبتلا به آزواسپرمی مراجعه کننده به مرکز درمان ناباروری ابن سینا در سال های 84-1383 به روش Semi-quantitative Nested RT-PCR مورد بررسی قرار گرفت. همچنین با هدف تعیین اثر بیان ژن فوق در پیشرفت اسپرماتوژنز، بررسی و امتیازدهی هیستوپاتولوژی بر اساس روش Johnsen در نمونه ها صورت گرفت. برای آنالیز آماری از نرم افزار SPSS ویرایش 2/11 استفاده شد. تفاوت بین بیان ژن بر اساس متغیرهای کمی با استفاده از آزمون های t و آنالیز کوواریانس بررسی و a<0.05 به عنوان سطح معنی دار آماری در نظر گرفته شد.
بیان mRNA ژن TSGA10 در بافت بیضه 31 بیمار دارای آزواسپرمی غیرانسدادی (9/36%) مشاهده شد و رابطه معنی داری با میزان پیشرفت اسپرماتوژنز داشت (p<000.0). از نظر هیستوپاتولوژی، ژن در بیماران دارای امتیاز بالای Johnsen بیان شده بود، در حالی که در نمونه های بیماران با امتیاز کمتر از 5/4، عدم بیان وجود داشت.
این مطالعه نشان داد که ژن TSGA10 در بیضه بیان شده و مختص سلول های جنسی می باشد. به نظر می رسد عدم بیان ژن در بیضه بتواند تاثیر منفی در اسپرماتوژنز و باروری مردان داشته باشد. از سوی دیگر، تعیین زمان شروع یا خاتمه بیان ژن در مرحله خاصی از اسپرماتوژنز، امکان استفاده از آن به منظور تعیین پیشرفت اسپرماتوژنز در کنار یافته های پاتولوژی را میسر می سازد.