ارزیابی پیامد عمل ازوفاگوتومی ترانس هیانال سرطان مری

سرطان مری توموری مهاجم است که پیش آگهی بدی دارد.متاسفانه این تومور بدخیم در شمال ایران بویژه در کرانه های دریای خزر شیوع قابل توجهی دارد و از علل عمده مرگ و میر ناشی از سرطان است.
انجام عمل جراحی موثرترین روش درمان قطعی و نیز یکی از راه های تسکین در این بیماران است. روش معمول ازوفاگتومی ترانس هیاتال است که با موربیدیته و مرگو میر کمی همراه است از این بررسی نشان دادن مشخصات بالینی، آسیب شناختی، عوارض و بقا به دنبال ترانس هیاتال ازوفاگوتومی.
این مطالعه توصیفی از ابتدای سال 1372 تا نیمه اول 1383 در بیمارستان رازی رشت بر پرونده 162 بیمار انجام شد. بیماران از نظر سن، جنس، درجه دیسفاژی، مرحله ((stageبیماری، عوارض پس از عمل، مرگ ومیر، مرحله سرطان و میزان بقا بررسی شده اند. داده های فوق با نرم افزارEPI-6 پردازش شد.
102 نفر (70%) مرد و60 نفر (30%) زن بودند. میانگین سنی بیماران 57 سال بود. 29% شهری و 71% روستایی بودند. دیسفاژی شایع ترین علامت در آنها بود (100%). شایعترین محل تومور در ثلث تحتانی (56%) و ناحیه کاردیا (22%) بود. به علت بازشدن پلور، در (47.1%) بیماران نیاز به گذاشتن لوله توراکوستومی بعداز عمل و به علت آسیب طحال اسپلنکتومی در 9.8% پیش آمد و آسیب عصب رکورنت حنجرهای در 4% بیماران دیده شد.18.4% بیماران نیاز به تهویه مکانیکی پیدا کردند پنومونی مدیاستینیت و شیلوتوراکس بترتیب در 10، 2 و 2% آنها مشاهده شد. 13% نشت از محل آناستوموز در گردن داشتند. 83.81% در مدت دو هفته پس از جراحی مرخص شدند (4±9.94 روز). مرگ و میر بیمارستانی پس از جراحی در14% بیماران رخ داد.بقا 1، 2، 3، 4 و 5 ساله به ترتیب 80، 50، 40، 30، و 20% بود.
در بررسی ما بروز عوارض و میزان مرگ ومیر با نتایج مطالعات قبلی تفاوت بارزی نداشت و ا زسوی دیگر در مقایسه با انجام روش ترانس توراسیک که در برخی مراکز توصیه می شود عوارض بیشتری هم به دنبال نداشته است. بنابراین پیشنهاد می شود تا ازوفاژکتومی ترانس هیاتال با انتخاب مناسب بیماران به عنوان روش ترجیحی در درمان قطعی و تسکینی سرطان ثلث تحتا نی مری مد نظر قرار گیرد.