فراوانی سندرم متابولیک بر اساس جنس و محل سکونت (مطالعه قلب سالم اصفهان)

سندرم متابولیک نوعی اختلال است که عموما با چاقی شکمی، پرفشاری خون، دیس لیپیدمی و تست تحمل گلوکز غیر طبیعی همراه است. این سندرم می تواند نشانه پیش آگهی بیماری های کشنده ای همچون بیماری های قلبی و عروقی و دیابت تلقی گردد. مطالعه حاضر بخشی از مطالعه قلب سالم اصفهان است و جهت تعیین شیوع بیماری مذکور در یک جامعه ایرانی انجام شد.
روش تحقیق: در این مطالعه توصیفی، بیماران مبتلا به سندرم متابولیک مطابق شاخص مطالعه ATP III انتخاب شدند و معیار ابتلا، وجود حداقل سه مورد از پنج عامل زیر محسوب شد:1- چاقی شکمی (3102 cm محیط شکم مردان و 3 88 cm محیط شکم زنان)، 2- تری گلیسرید 3150mg/dL، 3- £40mg/dL HDL، 4- فشارخون 3130.85 mmHg، 5- سابقه ابتلا به دیابت و مصرف داروهای کاهنده قند و یا قند خون ناشتا 3110 mg/dL. داده های فوق از پرونده نمونه های قلب سالم اصفهان جمع آوری شد و با استفاده از نرم افزار آماری SPSS، فراوانی عوامل سندرم متابولیک بر حسب سن، جنس و محل سکونت تعیین گردید.
شیوع کلی سندرم متابولیک در جامعه شهری %25.4 و در جامعه روستایی %21.7 بود؛ همچنین شیوع این سندرم در زنان شهرستانهای اصفهان و مرکزی بالاتر از مردان و حداکثر فراوانی آن در افراد بالای 60 سال ساکن روستاهای شهرستان اصفهان (%68.9) مشاهده شد.
این مطالعه نشان داد که %21.9 از جمعیت مورد مطالعه، مبتلا به سندرم متابولیک هستند که احتمال ابتلا در بین زنان میانسال به علت شیوه زندگی با فعالیت فیزیکی کم افزایش می یابد؛ بنابراین پیشگیری اولیه نه تنها عوامل خطر بیولوژیک بلکه شرایط زندگی فردی اجتماعی را نیز بایستی در برگیرد؛ در این خصوص سازماندهی بنیادی جهت تعیین و شناسایی بیماران مبتلا و همچنین پیگیری مداوم و آموزش آنان پیشنهاد می شود.