تاثیر دگزامتازون برکاهش تهوع و استفراغ پس از عمل تانسیلکتومی

تانسیلکتومی یکی از اعمال جراحی شایع در کودکان است. این عمل با عوارضی نظیر تهوع و استفراغ، درد و اشکال در بلع پس از عمل همراه می باشد. مطالعه حاضر با هدف تعیین اثرات تزریق دوز واحد دگزامتازون در جلوگیری از تهوع و استفراغ پس از عمل با کوتر انجام شد.
این مطالعه آینده نگر دوسویه کور به روش کارآزمایی بالینی و در سال 84-1383 انجام شد. 130 بیمار که به منظور برداشتن لوزه به بیمارستان امام رضا (ع) وابسته به دانشگاه علوم پزشکی مشهد، مراجعه کرده بودند، به صورت تصادفی در دو گروه آزمون و شاهد قرار گرفتند. گروه آزمون، دگزامتازون وریدی به میزان 0.5 mg/kg (حداکثر تا 25 میلی گرم) و گروه شاهد همان حجم نرمال سالین دریافت نمودند. وقوع تهوع و استفراغ و زمان شروع تغذیه دهانی و نیز زمان ریکاوری در دو گروه مورد مقایسه قرار گرفت. داده های جمع آوری شده با استفاده از نرم افزار آماری SPSS و آزمون Chi-Square، در سطح معنی داری P?0.05 مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفتند.
دگزامتازون در گروه آزمون به طور معنی داری تهوع و استفراغ را کاهش داد (P=0.04)؛ همچنین زمان شروع تغذیه دهانی در گروه آزمون به طور معنی داری کوتاهتر بود (P=0.00). مقایسه زمان ریکاوری بین در دو گروه، تفاوت معنی داری را نشان نداد (P=0.15).
بر اساس نتایج تحقیق حاضر می توان اذعان نمود که کاربرد دگزامتازون قبل از عمل به میزان 0.5 mg/kg تهوع و استفراغ پس از عمل و نیز زمان تغذیه دهانی را در تانسیلکتومی با کوتر کاهش می دهد؛ اما بر زمان ریکاوری تاثیری ندارد.