بررسی تولید و تخلیص استرپتوکیناز نوترکیب با استفاده از وکتور بیانی pMAL

استرپتوکیناز (SK) یک داروی ویژه و موثر در درمان ترومبولیتیک سکته های حاد قلبی می باشد. علی رغم وجود محدودیت های قابل توجه، به دلیل قیمت نسبتا پایین استرپتوکیناز این پروتئین هنوز یک داروی انتخابی به ویژه در کشورهای کم درآمد می باشد. در بررسی حاضر، تولید و تخلیص استرپتوکیناز با استفاده از وکتور بیانی pMAL مورد ارزیابی قرار گرفته است.
ابتدا پلاسمید pMAL که حاوی ژن skc)بدست آمده از (Streptococcus equisimilis H46A بود، به میزبان مناسب (E.coli BL21) انتقال یافت. در مرحله بعد شرایط تولید استرپتوکیناز از نظر دما، غلظت های مختلف IPTG به عنوان القاگر و نیز مدت زمان القا بهینه سازی شد. این پروتئین با استفاده از ستون کروماتوگرافی DEAE-Sepharose خالص سازی شده و در نهایت خلوص و فعالیت آن تعیین گردید.
پس از بهینه سازی شرایط تولید، قسمت عمده پروتئین تام باکتری متعلق به SK-MBP)اسرپتوکیناز- پروتئین متصل شونده به مالتوز(گردید. SK-MBP خالص شده بر روی ژل SDS-PAGE یک باند تک را نشان داد. فعالیت بیولوژیکی SK-MBP خالص شده در حضور پلاسمینوژن با استفاده از سوبسترای سنتتیک (S2251) اندازه گیری شد که نشان دهنده فعالیت بالای آن بود.
در این مطالعه از وکتور بیانی pMAL که پروتئین فیوژن محلول (SK-MBP) را در E.coli BL21 تولید می کند استفاده کرده ایم. با استفاده از این روش، علی رغم بیان بالای SK-MBP، از تشکیل Inclusion body جلوگیری شد. انتخاب میزبان مناسب برای تولید پروتئین های نوترکیب یکی از مهم ترین فاکتورهایی است که بر روی سطح بیان پروتئین مورد نظر تاثیر می گذارد. پیشنهاد می شود از میزبان های دیگر نیز برای این منظور استفاده شود.