میزان شیوع فیلرهای خونی در سگهای استان گلستان با استفاده از روش نات اصلاح شده و تعیین تناوب دارای آن

در بررسی حاضر از تعداد 110 قلاده سگ پس از معاینات بالینی وثبت اطلاعات شامل سن، جنسیت، نژاد و وضعیت نگهداری سگ های مورد آزمایش، خونگیری از ورید سفالیک یا صافن به عمل آمده و پس از آزمایش به روش نات اصلاح شده، رسوب حاصله از لحاظ حضور میکروفیلرها بررسی گردید و با توجه به خصوصیات ریخت شناسی میکروفیلرها، گونه آنها تعیین گردید. برای تعیین تناوب داری حضور میکروفلرها در خون محیطی سگ های آلوده نیز از یک قلاده سگ نر 4 ساله آلوده، هر ساعت یکبار و در مجموع به مدت سه روز (72) ساعت خونگیری و پس از انجام آزمایش نات اصلاح شده، تعداد میکروفیلرهای موجود در یک میلی لیتر خون محیطی شمارش گردید و بر اساس مقایسه میانگین سه شمارش در هر ساعت تناوب داری تعیین گردید. در مجموع 15.45 درصد سگ های مورد مطالعه آلوده به دیروفیلاریا ایمیتیس و 4.55 درصد مبتلا به دیپتالونمارکندیتوم بودند که بررسی های آماری با استفاده از روش آماری مربع کای رابطه معنی داری را بین آلودگی و سن، جنسیت، نژاد و وضعیت نگهداری سگ های آلوده نشان نداد. بررسی دوره تناوب ظهور میکروفیلرهای دیروفیلاریا ایمیتیس در خون محیطی سگ آلوده نیز افزایش تعداد میکروفیلرهای شمارش شده در یک میلی لیتر خون را در ساعت یک بامداد (13316 میکروفیلر) و کاهش آن در ساعت 12 ظهر (6681 میکروفیلر) را نشان داد که مبین نوعی تناوب (تناوب شبانه) در حضور میکروفیلرها در خون محیطی حیوان آلوده بود. بنابراین با توجه به آلودگی سگ ها در استان گلستان و انتقال آسان آلواگی باید ضمن درمان سگ های آلوده، با معدوم کردن سگ های ولگرد به عنوان ناقلین بیماری، انگل فوق را کنترل نمود.