بررسی آثار هیپوتیروئیدی بر روی ترمیم استخوان در موش های صحرایی بالغ ماده

یکی از مهمترین تنظیم کننده های تکامل و متابولیسم استخوان، هورمون های تیروئید می باشند، افزایش هورمون های تیروئید در خون میزان جذب استخوان را افزایش می دهد، با این وجود، مکانیسمی که از طریق آن هورمون های تیروئید فعالیت و رشد استئوکلاستها را موجب می شوند، هنوز ناشناخته مانده است. پژوهش حاضر با روش تجربی (experimental) انجام شده است و در آن آثار هیپوتیروئیدی بر ترمیم استخوان مورد مطالعه قرار گرفته است. در این تحقیق 60 راس موش صحرایی بالغ ماده به طور تصادفی به دو گروه 30 راسی تقسیم شدند، گروه اول به عنوان شاهد و گروه دوم از طریق محلول پودر متی مازول در آب خوراکی به عنوان گروه تجربی هیپوتیروئید شدند. سطح داخلی استخوان درشت نی در تمام موش ها توسط مته دندانپزشکی سوراخ گردید. سه هفته پس از نقص استخوان تمام موش ها بوسیله اتر کشته شدند، از محل نقص استخوان بافت برداری شد و تمام نمونه ها مورد مطالعات هیستومورفومتریک قرار گرفتند. تعداد سلول های استئوبلاست در بافت ترمیمی گروه شاهد بیشتر از گروه تجربی بود. در صورتی که تعداد استئوکلاستها در بافت ترمیمی گروه تجربی بیشتر بود، ضخامت پریوست در محل ترمیم در گروه شاهد بیشتر از گروه تجربی بود، رشد طولانی استخوان درشت نی نیز در گروه شاهد بیشتر بود. محل نقص استخوانی در گروه تجربی کاملا از بافت ترمیمی پر نشده بود. نتایج این تحقیق نشان می دهد که کاهش هورمون های تیروئید به طور معنی داری ترمیم استخوان را به تاخیر می اندازد. این نتیجه در ارتباط با بروز عدم تکامل استخوانی در جنین مادران هیپوتیروئید قابل تامل و تحقیق بیشتر است.