رابطه سبک های اسناد با رخدادهای استرس زای زندگی و سلامت عمومی

به منظور بررسی رابطه سبک های اسناد (تبیین) با رخدادهای استرس زای زندگی و سلامت عمومی، تعداد 120 آزمودنی به روش نمونه گیری تصادفی چند مرحله ای انتخاب شدند. آزمودنی ها پس از تکمیل پرسشنامه سبک اسناد، مقیاس ارزیابی سازگاری مجدد اجتماعی و پرسشنامه سلامت عمومی، بر اساس نمره هایی که در پرسشنامه سبک اسناد به دست آورده بودند، در دو گروه خوش بین (n=49) و بدبین (n=42) قرار گرفتند. مقایسه میانگین ها نشان داد که بین افراد خوش بین و بدبین از لحاظ تعداد رخدادهای استرس زای زندگی تفاوت معناداری وجود نداشت (P>0.05)، اما از لحاظ میزان سازگاری مجدد مورد نیاز ناشی از این رخدادها (P<0.05) و نیز سلامت عمومی (P<0.01)، تفاوت میان آنها معنادار بود. علاوه بر این، تحلیل رگرسیون چند متغیری همزمان نشان داد که رخدادهای استرس زای زندگی و سبک تبین آزمودنی ها، توانایی پیش بینی سلامت عمومی آنها را داشتند (P<0.001)، به طوری که سبک تبیین با 99% اطمینان، بهترین متغیر پیش بینی کننده تغییرات در سلامت عمومی افراد بود.