تشخیص و تمایز بابزیا و تیلریا بر روی گسترش خونی رنگ آمیزی شده از طریق PCR

تشخیص پیروپلاسم ها بر روی لام های خونی و یا غده بزاقی کنه که از طریق روش های رنگ آمیزی گیمسا، فولگن و متیل– گرین– پیرونین انجام می پذیرد. این روش ها غیر اختصاصی بوده و با مشکلات متعددی مخصوصا در حیوانات حامل همراه می باشند. روش تکثیر مکررDNA بر خلاف روش های مذکور، اختصاصی تر و حساس تر می باشد. نمونه های خونی متعددی از قبیل خون با محلول ضد انعقاد EDTA، خون فیکس شده در اتانول، گسترش های خونی رنگ آمیزی شده و غیر رنگ آمیزی شده برای استخراج DNA استفاده گردید.DNA از نمونه های مذکور از طریق روش های استخراج و تخلیص DNA از قبیل روش فنل/ کلروفرم، روش TriPure و روش کیت، خالص سازی و با یکدیگر مقایسه گردید. DNA استخراج شده از نمونه های خونی با محلول ضد انعقاد EDTA با هر سه روش استخراج قابل تکثیر با ورش PCR بودند. DNA استخراج شده از خون فیکس شده در اتانول با روش های فنل/ کلروفرم و کیت نیز قابل تکثیر با روش PCR بودند. اما در ارتباط با DNA استخراج شده از گسترش های خونی رنگ آمیزی شده و غیر رنگ آمیزی شده فقطDNA که با روش کیت قابل استخراج و تکثیر با روشPCR بود. نتایج نشان دادند که تشخیص تک یاخته ها در مقدار کمتر از 10 میکرولیتر خون حیوان آلوده با روش PCR امکان پذیر می باشد. این نتایج مؤید این نظر است که تشخیص انگل های تک یاخته ای در گسترش های خونی رنگ آمیزی شده و غیر رنگ آمیزی شده از حیوانات آلوده ممکن است. همچنین نتایج حاصله طراحی روشی ساده برای جمع آوری نمونه های انگلی را میسر می سازد.