سنگ صفراوی کاذب در جریان سفتریاکسون تراپی کودکان

سفتریاکسون به طور نسبتا گسترده در درمان عفونت های کودکان به کار می رود که ممکن است با عوارضی همراه باشد. این مطالعه با هدف بررسی فراوانی یافته های غیر طبیعی اولتراسونوگرافی دستگاه صفراوی (سنگ یا Sludge) در جریان سفتریاکسون تراپی و ارتباط این عارضه با محدودیت در خوردن، سن و جنس و کمبود G6PD صورت گرفت.
مطالعه به روش نیمه تجربی (Quasi Experimental) انجام شد. سونوگرافی اولیه قبل از شروع سفتریاکسون و سونوگرافی مجدد در 48 تا 24 ساعت پس از شروع درمان و همچنین در روزهای پنجم، هفتم، دهم و چهاردهم در صورت تداوم درمان انجام شد. در صورت وجود یافته های غیر طبیعی (Sludge یا سنگ صفراوی) سونوگرافی مجدد هفته ای 1 بار در 2 هفته اول و سپس هر 2 هفته 1 بار تا از بین رفتن این عارضه انجام شد. سپس اطلاعات توسط نرم افزار SPSS و تست های آماری مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت.
از 108 بیمار مورد مطالعه که سن بین 3 ماه تا 10 سال داشتند 20 مورد یافته غیر طبیعی کیسه صفرا (2 مورد Sludge 18 مورد سنگ کاذب کیسه صفرا) پیدا نمودند. مدت زمان طولانی تر محدودیت در خوردن قبل از شروع درمان، احتمال بروز سنگ یا Sludge صفراوی را به طور معنی داری افزود (P<0.003). سن، جنس، مدت زمان درمان و کمبود G6PD تاثیری در بروز این عارضه نداشت. در 4 مورد سنگ یا Sludge صفراوی حتی پس از دریافت 1 تا 2 دوز سفتریاکسیون بروز نمود. کوتاه ترین زمان از بین رفتن این عارضه یک روز بعد از تشکیل و طولانی ترین زمان آن 17 روز بود.
بر اساس این مطالعه میزان بروز سنگ یا Sludge صفراوی در جریان درمان با سفتریاکسون 18.5% و محدودیت در خوردن تاثیر زیادی در ایجاد این عارضه داشت.