بررسی فراوانی اختلالات سدیم در بیماران ضربه مغزی و رابطه آن با میزان مرگ و میر در بخش مراقبت های ویژه

اختلالات سدیم در بیماران ضربه مغزی باعث بدتر شدن وضعیت عمومی و عصبی آنان می شود. اختلالات سدیم بیشتر به صورت دیابت بی مزه (DI) و سندرم ترشح نابجای هورمون آنتی دیورتیک (SIADH) و یا دفع سدیم مرکزی (CSW) ایجاد می شود. هدف ما از انجام این مطالعه بررسی اختلالات سدیم در بیماران ضربه مغزی بستری در بخش مراقبت های ویژه و ارتباط آن با مرگ و میر بیماران است.
این مطالعه توصیفی تحلیلی آینده نگر بر روی 150 بیمار صرفا مبتلا به ضربه مغزی بستری در بخش مراقبت های ویژه عمومی بیمارستان خاتم الانبیا زاهدان از فروردین 82 تا شهریور 83 انجام شده است. در صورت ایجاد هیپوناترمی و یا هیپرناترمی آزمایش های تکمیلی برای تشخیص عارضه درخواست می شد. میزان مرگ و میر در طی بستری و تا 30 روز ثبت گردید. اطلاعات توسط نرم افزار SPSS و با تست کای دو و تست دقیق فیشر تجزیه و تحلیل شد. p-value کمتر از 0.05 معنی دار در نظر گرفته شد.
از 150 بیمار ضربه مغزی 34 بیمار دچار اختلال سدیم شدند. هیپرناترمی در 22 بیمار (19 مرد و 3 زن) با مرگ و میر 18) %81.8 بیمار) دیده شد. اختلاف آماری معنی داری بین مرگ و میر هیپرناترمی (p<0.001) وجود داشت. در بیماران گروه هیپوناترمی 9 بیمار (همگی مذکر) به سمت سندرم ترشح نابجای هورمون آنتی دیورتیک و 3 بیمار به سمت عارضه دفع سدیم مرکزی پیشرفت کردند. 3 نفر از بیماران فوت کردند. در این مطالعه ارتباط آماری معنی داری بین مرگ و میر و هیپوناترمی (p<0.7) پیدا نشد.
اختلالات سدیم خون بخصوص هیپرناترمی باید به صورت خیلی جدی در بیماران پایش شود تا مداخلات مناسب و به موقع درمانی مانع از بدتر شدن وضعیت بیماران و افزایش مرگ و میر گردد.