مقایسه اثر سه رژیم داروئی سیپروفلوکساسین ریفامپین،سیپروفلوکساسین داکسی سیکلین و رژیم استاندارد داکسی سیکلین ریفامپین بر تب مالت حاد

تب مالت بیماری مشترک بین انسان و دام و مسئله مهم بهداشتی و اقتصادی است که از طریق تماس مستقیم با حیوانات یا مصرف فرآورده های آلوده دامی به انسان منتقل می شود. هدف از این مطالعه مقایسه اثرات درمانی رژیم های دارویی سیپروفلوکساسین- ریفامپین، سیپروفلوکساسین- داکسی سیکلین با داکسی سیکلین- ریفامپین در بیماران مبتلا به تب مالت حاد بوده است.
این مطالعه به صورت کارآزمائی بالینی تصادفی روی بیماران با تشخیص نهایی تب مالت حاد مراجعه کننده به بیمارستان سینا و مطب متخصصین عفونی شهرستان همدان طی سالهای 1381-1379 انجام شد. در این مطالعه بیماران با علائم بالینی تب مالت به همراه سرولوژی رایت 1.80 یا بیشتر یا کومبس رایت 1.80 یا بیشتر و 2ME 1.40 یا بیشتر به عنوان بیمار مبتلا به تب مالت حاد تعریف گردید. بیماران مبتلا به اندوکاردیت بروسلائی، نورو بروسلوز، خانم حامله، بیماران با نارسایی کلیه یا کبدی و افراد زیر 17 سال از مطالعه حذف شدند. بیماران به صورت تصادفی به سه گروه درمانی تقسیم شدند گروه اول (61 نفر) رژیم داکسی سیکلین- ریفامپین (DR)، گروه دوم (62 نفر) رژیم سیپروفلوکساسین- ریفامپین (CR)، گروه سوم (55 نفر) رژیم سیپروفلوکساسین- داکسی سیکلین (CD) دریافت کردند. در هر سه گروه طول مدت درمان حداقل 8 هفته بود. میزان بهبودی، شکست و عود در سه گروه با استفاده از آزمون دقیق فیشر و قبول مرز معنی داری روی 0.05p< تجزیه و تحلیل شد.
میزان پاسخ مناسب در رژیم DR 96.7%، در رژیم CR 95.2% و در رژیم CD 87.3% بود که از نظر آماری تفاوت معنی دار نبود. میزان عود در رژیم DR 7.7%، در رژیم CR 8.3%، و در رژیم CD 17.5% بود. اختلاف میزان عود در سه گروه مورد مطالعه از نظر آماری تفاوت معنی دار نبود. رژیم CR سریع تر از دو رژیم دیگر تیتر 2ME را کاهش داد و DR در درجه دوم از آن قرار گرفت ولی از نظر آماری اختلاف معنی داری مشاهده نشد. 23 بیمار (12.9%) دچار عوارض دارویی شدند که میزان عارضه دارویی DR 16.3%، در رژیم CR 6.5% و در رژیم CD 16.4% بود (NS).
با توجه به نتایج این تحقیق رژیم داکسی سیکلین- ریفامپین به عنوان اولین رژیم دارویی توصیه می شود.