توصیفات معین

در هر زبانی توصیفاتی وجود دارد که فرد یا شی معینی را متبادر می کند. (نویسنده بوستان) توصیفی در زبان فارسی است که به سعدی اختصاص دارد. (پایتخت ایران) و (رییس جمهور کنونی ایران) نیز دو توصیف هستند که اولی مختص تهران و دیگری مختص دکتر احمدی نژاد است. چنین توصیفاتی که مختص فرد یا شیء معینی هستند (توصیفات معین)1 نامیده می شوند. در زبانی فارسی معین بودن یک توصیف غالبا از سیاق کلام معلوم می گردد برای مثال, کلمه (مدیر مدرسه) در جمله (مدیر مدرسه در هفته گذشته به مکه رفت) یک توصیف معین است در حالی که همین کلمه در جمله (مدیر مدرسه با رای معلم ها انتخاب می شود) یک توصیف معین نیست. در اکثر زبان ها برای اشاره به توصیف معین از کلمه یا علامت به خصوص استفاده می شود, برای مثال در زبان انگلیسی از کلمه (the) و در زبان عربی از حرف (ال) استفاده می شود. اما در این زبان ها هم این علامت ها عمومیت ندارند و باید دقت کرد تا توصیف های معین اشتباه نشوند. برای مثال به جمله زیر توجه کنید. (1) المعلم وارث الانبیاء (معلم وارث انبیاء است). کلمه (المعلم) در این جمله می تواند اسم عام بوده به همه معلم ها اشاره کند و نیز می تواند به معلم خاصی دلالت داشته باشد, هر چند که در این جمله (یعنی جمله (1))بیشتر به عنوان اسم جنس استفاده شده است. (2) اراد المعلم ان یمتحن اصدقایی فی الصف (معلم خواست دوستانم را در کلاس امتحان کند). کلمه (المعلم) در این جا به صورت توصیف معین استفاده شده است. به این مثال در زبان انگلیسی توجه کنید: (3) The Whale is a Mammal(نهنگ پستان دار است). کلمه (Whale) در این جا هر چند که با حرف (the) بکار رفته اما توصیف معین نیست. تلقی رایج در باب توصیفات معین, تلقی مصداقی است. غالبا تصور می شود که توصیف معین (نویسنده بوستان) به سعدی اشاره می کند. دراین تلقی کارکرد (نویسنده بوستان) اشاره کردن به یک مصداق معین خارجی, یعنی سعدی است. اما آیا واقعا می توان نسبت به توصیفات معین, تلقی مصداقی داشت. برای پاسخ به این پرسش, بحث خود را با دیدگاه راسل در باب توصیفات معین ادامه می دهیم.