رابطه سطح سرمی C-reactive Protein کمی در مبتلایان به آنژین ناپایدار قلبی با بروز انفارکتوس میوکارد

مطالعات متعددی حاکی از این بوده است که بالا بودن سطح سرمی C-reactive protein (CRP) رابطه مستقلی با پیش آگهی بد در بیماران مبتلا به سکته قلبی دارد. هدف از انجام این مطالعه بررسی ارزش پیشگویی کننده CRP کمی در بیماران مبتلا به آنژین ناپایدار قلبی برای ابتلا به سکته حاد قلبی در طول مدت زمان بستری در بیمارستان بود.
این مطالعه به صورت هم گروهی از آذرماه 1382 تا تیر ماه 1383 در مرکز قلب تهران انجام شد. 121 بیمار مبتلا به آنژین ناپایدار قلبی مورد بررسی قرار گرفتند. در ابتدا سطح سرمی CRP کمی تمامی بیماران اندازه گیری و mg/L 10 به عنوان نقطه برش برای CRP کمی درنظرگرفته شد. بر اساس سطح سرمی CRP، بیماران در 2 گروه جای گرفتند. گروه اول (تعداد 68 نفر) دارای سطح سرمی CRP مساوی یا بیشتر از mg/L 10 بودند و در گروه دوم (تعداد 53 نفر) این سطح کمتر از mg/L 10 بود. تمامی این بیماران از نظر ابتلا به سکته حاد قلبی در طول مدت زمان بستری در بیمارستان تحت پی گیری قرار گرفتند. سپس نتایج به دست آمده به منظور بررسی رابطه بین سطح کمی CRP و احتمال بروز سکته قلبی در این بیماران تحلیل گردید.
سن بیماران 7±60 سال بود و 59.5 درصد (72 نفر) از آن ها مرد بودند. سطح سرمی CRP این بیماران mg/l 60-4 بود. در گروهی که سطح سرمی CRP آن ها بیشتر یا مساوی mg/L 10 بود، 4 نفر (5.8%) و در گروه دیگر 1 نفر (1.8%) در طول مدت زمان بستری در بیمارستان دچار سکته حاد قلبی شدند. حساسیت، اختصاصی بودن، ارزش اخباری مثبت و ارزش اخباری منفی CRP در این مطالعه به ترتیب برابر 98.3، 58.5، 80 و 19.5 درصد بود. بین سطح سرمی CRP و بروز سکته قلبی ارتباط معناداری یافت نگردید (0.38 p>).
بحث: در مراکزی که فاقد امکان اندازه گیری آزمایش های تشخیصی اختصاصی برای سکته قلبی می باشند، اندازه گیری سطح کمی CRP می تواند در دسته بندی افراد مبتلا به آنژین ناپایدار قلبی به گروه های پرخطر و با خطر کمتر کمک کننده باشد. با توجه به حساسیت بالای این آزمون می توان از آن به عنوان یک آزمون غربال گر در پیشگیری MI در طول مدت بستری استفاده کرد.