الگوی مقاومت باسیل های گرم منفی در مبتلایان به عفونت بیمارستانی با روش E-Test و مقایسه با روش دیسک دیفیوژن

امروزه پیشرفت علم، شناخت داروهای جدید، کاربرد داروهای وسیع الطیف، استفاده از کاتترهای عروقی، کاتترهای ادراری و شانت های مغزی و استفاده از دستگاه تهویه مکانیکی علی رغم کمک به نجات بیماران، موجب مشکلاتی مانند بروز عفونت های بیمارستانی، بخصوص در بیماران بستری در ICU که به دلیل وخامت حال عمومی و بیماری های زمینه ای، معمولا مجموعه ایی از این وسایل کمکی برای آنها استفاده می شود، می گردد. طبق مطالعات 15-5% بیماران بستری در بیمارستانها به عفونت بیمارستانی مبتلا می شوند. بیماران در بخش مراقبت ویژه 7-5 بار بیشتر از سایر بیماران بستری دچار عفونت بیمارستانی می شوند که دلیل آن مختل شدن دفاع بیماران، استفاده از روش های تهاجمی و مانیتورینگ، تماس با آنتی بیوتیکهای وسیع الطیف و کلونیزاسیون میکروب های مقاوم می باشد. کاربرد وسیع آنتی بیوتیکها که اغلب به صورت تجربی (empiric) برای پوشش شایع ترین میکروب های ایجاد کننده عفونت بیمارستانی بکار می روند منجر به کلونیزاسیون با میکروب های گرم منفی مقاوم و متعاقبا خطر ایجاد عفونت های جدی با میکروب های مقاوم را برای بیماران به همراه دارد. در مطالعات مختلف شیوع مقاومت میکروبی متفاوت بوده است. >>>