بررسی صحت تشخیص بالینی در رفتگی غیر قابل بازگشت دیسک در مفصل گیجگاهی فکی توسط MRI

اختلال داخلی مفصل گیجگاهی فکی پس از اختلالات عضلانی شایع ترین اختلالات مفصل هستند و شامل کلیه بیماری های مربوط به عدم هماهنگی و جا به جایی دیسک و کندیل می باشند. در صورت جابه جایی شدید دیسک یا کندیل و محبوس شدن دیسک در جلو کندیل که با کاهش میزان باز شدن دهان همراه است، دررفتگی غیر قابل بازگشت دیسک یا قفل شدن در حالت دهان بسته (closed lock) اتفاق می افتد. هدف از این مطالعه ارزیابی اعتبار معیارهای کلینیکی در تشخیص جا به جایی قدامی بدون بازگشت دیسک مفصل گیجگاهی - فکی با کمک MRI به عنوان Gold standard است.
در این مطالعه 10 نفر از بیماران با علایم اختلالات مفصل گیجگاهی فکی مراجعه کننده به دانشکده دندانپزشکی مشهد که در معاینه کلینیکی تشخیص جا به جایی بدون بازگشت دیسک یا قفل شدن در وضعیت دهان بسته برای آنها گذاشته شد انتخاب شدند. تصاویر MRI در مقاطع ساژیتال و کرونال جهت تعیین موقعیت دقیق دیسک و کندیل تهیه شد. برای تعیین اعتبار معیارهای کلینیکی در تشخیص جا به جایی قدامی بدون بازگشت دیسک از ارزش اخباری مثبت، ضریب توافق Kappa و حساسیت استفاده شد.
توافق کلی بین معاینات کلینیکی با یافته های MRI در این مطالعه 0.22 بدست آمد. میزان حساسیت و ارزش اخباری مثبت به ترتیب 100% و 20% محاسبه شد.
بر اساس نتایج بدست آمده مشخص شد که معیارهای کلینیکی معمول برای تشخیص بیماران مبتلا به Closed lock ارزش کافی نداشته و در بیماران با تشخیص کلینیکی قفل شدن در حالت دهان بسته، نیاز به اطلاعات تکمیلی با استفاده از MRI برای تعیین دقیق موقعیت دیسک و کندیل می باشد.