کیفیت زندگی مرتبط با سلامت در مبتلایان به برونشیولیت ناشی از مواجهه شیمیایی

افت کیفیت زندگی مرتبط با سلامت در مبتلایان به برونشیولیت متعاقب پیوند ریه گزارش شده است. با این وجود، از کیفیت زندگی مرتبط با سلامت مبتلایان به برونشیولیت ناشی از مواجهه با عوامل شیمیایی اطلاعات زیادی منتشر نشده است. مطالعه حاضر با هدف توصیف کیفیت زندگی مبتلایان به برونشیولیت ناشی از مواجهات شیمیایی و همچنین بررسی ارتباط آن با برخی متغیرها انجام شد.

در مطالعه مشاهده ای- مقطعی حاضر، 383 بیمار مبتلا به برونشیولیت ناشی از مواجهه با عوامل شیمیایی به صورت در دسترس از بین مراجعین به درمانگاه ریه بیمارستان بقیه الله در سال های 1383 و 1384 انتخاب شدند. از تمامی بیماران یک چک لیست شامل متغیر های دموگرافیک و مرتبط با جانبازی تکمیل گردید. تمامی بیماران پرسشنامه کیفیت زندگی مرتبط با سلامت سنت جورج (SGRQ) را نیز تکمیل کردند.

میانگین (انحراف معیار) نمرات زیر مقیاس های علایم، فعالیت، تاثیر بیماری و نمره کلی پرسشنامه به ترتیب برابر (16/28) 68/07، (19/53)67/38، (21/57) 47/02و (17/42) 56/68بود. ارتباط معنی دار آماری بین زیر مقیاس های پرسشنامه و شغل مشاهده شد (p<0/05). ارتباط معنی دار آماری بین نمره کلی پرسشنامه و همچنین زیر مقیاس های علایم و تاثیر بیماری با سطح تحصیلات مشاهده شد (05/0 p<). ابتلای همزمان به بیماری های پوست، چشم، روانپزشکی، سابقه مصرف داروی روانپزشکی و سابقه بستری در بخش روانپزشکی با کیفیت زندگی نامطلوب تر همراه بود (p<0/05). ارتباط معنی داری بین کیفیت زندگی و سن، فاصله زمانی بین مطالعه و مواجهه شیمیایی و درصد جانبازی مشاهده نشد (P>0/05).

مطالعه حاضر، افت کیفیت زندگی مرتبط با سلامت مبتلایان به برونشیولیت ناشی از مواجهات شیمیایی را نشان داد. براساس این مطالعه، این بیماران دچار علایم شدید ریوی می باشند و فعالیت ایشان دستخوش تغییرات قابل توجه شده است و افت کیفیت زندگی، محدود به افراد دارای نمای انسدادی در اسپیرومتری نمی باشد. درمان موثر علایم ریوی و همچنین تسهیل دسترسی بیماران به امکانات بهداشتی درمانی احتمالا خواهد توانست ارتقای کیفیت زندگی مرتبط با سلامت را برای این دسته از بیماران به دنبال داشته باشد. همکاری متخصصین رشته های مختلف طب، شامل رشته های ریه، پوست، چشم و روانپزشکان در این زمینه ضروری به نظر می رسد.