مقایسه دقت اندازه‎گیری درجه حرارت بدن به روش تمپانیک با روش‎های اگزیلاری و رکتالی

روش رکتال که از دیر باز بعنوان استاندارد طلایی در نظر گرفته شده دارای عوارضی است و برای کودک و والدین استرس زا می‎باشد. روش جدیدتری که در سال‎های اخیر مورد استفاده قرار می‎گیرد، روش تمپانیک است که سریع، راحت و ایمن است ولی میزان دقت آن هنوز مورد سوال است.
مواد و روش‎ها: به منظور تعیین دقت روش تمپانیک در کنترل درجه حرارت بدن، تعداد 220 کودک 3 ماهه تا 6 ساله مراجعه کننده به بیمارستان کودکان علی اصغر (ع) بوشهر مورد بررسی قرار گرفتند. در کلیه نمونه ها، با چهار روش رکتالی، اگزیلاری و تمپانیک راست و چپ، درجه حرارت اندازه گیری شد.
یافته ها: میانگین درجه حرارت در روش رکتال در مقایسه با روش تمپانیک و اگزیلاری به ترتیب 3/0 درجه سانتی گراد و 1/0 درجه سانتی گراد بالاتر بود. همبستگی بین تمپانیک گوش راست و چپ (879/0=r و 001/0P<)، بین رکتال و تمپانیک راست (762/0=r و 005/0P<)، بین تمپانیک راست و اگزیلاری (808/0=r و 001/0P<) و بین اگزیلاری و رکتال (746/0=r و 001/P<) بدست آمد. میزان حساسیت، ویژگی و دقت در روش تمپانیک (با مرز تب 38 درجه سانتی گراد) به ترتیب 4/46 درصد، 2/97 درصد و 9/90 درصد بود. با استفاده از منحنی راک مشخص شد که مناسب‎ترین نقطه مرز تب، 37 درجه سانتی گراد می‎باشد که در این نقطه، حساسیت، ویژگی و دقت به ترتیب به 9/92 درصد، 1/90 درصد و 4/90 درصد افزایش می‎یابد، در این حالت ضریب کاپا توافق خوبی را بین درجه حرارت رکتال و تمپانیک نشان داد.
نتیجه گیری: روش تمپانیک در مقایسه با روش رکتال و اگزیلاری روشی دقیق، سریع، راحت و ایمن برای کودکان است و مناسب ترین نقطه مرزی برای تب در این روش، میزان 37 درجه سانتی گراد است.