بررسی مقایسه ای میانگین دوز اشعه دریافتی بیضه ها در مردان مبتلا به کانسر تحت پرتودرمانی لگن

تمام یا قسمتی از درمان سرطان های لگن با انجام پرتودرمانی انجام می شود. بیضه ها از اعضای حساس بوده، به صورت های مختلف در معرض آسیب های ناشی از اشعه یونیزان قرار می گیرند. هدف این مطالعه، اندازه گیری میزان دوز اشعه دریافتی بیضه ها در مردان مبتلا به سرطان تحت درمان با پرتودرمانی لگن به منظور پوشش (شیلدینگ) مناسب برای حفاظت بیضه ها بود.
برای انجام این پژوهش از دزیمتر ترمولومینسانس Thermo luminescence dosimeter (TLD)که به صورت قرص های کوچکی می باشد، استفاده شد. پس از انتخاب بیماران، TLDها را در جاهای مناسب بیضه ها قرار داده، مقدار دوز دریافتی آن را اندازه گیری نمودیم. همچنین ارتباط بین دوز دریافتی با متغیرهایی مثل انرژی دستگاه پرتو درمانی، تغییر در Source skin distance (SSD) دستگاه، مساحت لگن و جهت تابش پرتو مطالعه شد.
بین دوز دریافتی توسط بیضه ها و مساحت لگن رابطه مستقیم وجود داشت. بدون در نظر گرفتن انرژی دستگاه، SSD با دوز جذبی بیضه ها نسبت عکس دارد به طوری که میانگین دوز جذب شده توسط بیضه ها با SSD مساوی cm80 برابر 9/2 و با SSD مساوی cm100 برابر 65/1 بود. میانگین مقدار دوز جذبی بیضه ها بر حسب انرژی دستگاه متغیر بود؛ این دوز برای کبالت 9/2، برای فوتون های MV9 برابر 31/2 و برای فوتون های MV18 برابر 34/1 به دست آمد که دلیل آن کاهش اشعه پراکنده با افزایش انرژی فوتون ها می باشد.
بیضه ها در هنگام پرتودرمانی لگن به شدت در معرض آسیب های ناشی از جذب اشعه یونیزان می باشند و این موضوع در مردان جوان به دلیل نیاز به حفظ باروری از اهمیت ویژه ای برخوردار است؛ بنابراین پیشنهاد می گردد که در این گروه از مردان، بیضه ها به بهترین شکل ممکن با پوشش (شیلدینگ) مناسب حفظ گردد.