مقایسه میزان عوارض و عود پس از عمل جراحی فتق اینگوینال به روش باز و لاپاراسکوپی

فتق اینگوینال بیماری شایعی است که به ویژه در مردان رخ می دهد و عوارض خطرناکی مانند گیرافتادگی، انسداد روده، اختناق و حتی تهدید حیات دارد؛ بنابراین همه فتق ها باید مورد عمل جراحی قرارگیرند. برای ترمیم فتق ها دو شیوه جراحی وجود دارد: هرنیوپلاستی به روش باز و هرنیوپلاستی لاپاراسکوپیک. این پژوهش به مقایسه میزان عوارض و عود پس از عمل جراحی فتق اینگوینال به روش باز و لاپاراسکوپی پرداخته است.
این کارآزمایی بالینی در طی یک سال، 80 بیمار توسط دو جراح مورد عمل جراحی فتق اینگوینال به یکی از دو روش باز یا لاپاراسکوپی قرار گرفتند. قبل ازعمل، اطلاعات مربوط به هر بیمار در پرسشنامه ثبت شد. بیماران در دو نوبت، 6 هفته و 6±15 ماه بعد از عمل، از نظر عوارض عمل و عود فتق در درمانگاه جراحی مورد معاینه بالینی قرار گرفتند. داده ها توسط آزمون مجذور کای در نرم افزار آماری SPSS ویرایش 14 و در سطح معنی دار آماری 05/0P< تحلیل شد.
در این بررسی، عوارضی مانند نورالژی، هماتوم و عفونت در هرنیوپلاستی لاپاراسکوپیک (5%) کم تر از هرنیوپلاستی به روش باز (15%) بود (002/0=P). پس از هرنیوپلاستی لاپاراسکوپیک، در 3 نفر از بیماران و پس از هرنیوپلاستی به روش باز، در 5 نفر از بیماران عود دیده شد که این تفاوت از نظر آماری معنی دار نبود.
در هرنیوپلاستی لاپاراسکوپیک، میزان عوارض، اسکار جراحی و مدت زمان احساس درد پس از عمل کم تر و بازگشت به کار و فعالیت روزانه سریع تر می باشد؛ ولی میزان عود در دو گروه تفاوتی نداشت. براساس این یافته، پیشنهاد می نماییم که از این روش در درمان فتق های اینگوینال استفاده شود.