تعیین ارتباط کارسینوم های سلول سنگفرشی و سلول بازال پوست با عفونت سیتومگالو ویروس با استفاده از تکنیک ایمونوهیستوشیمی

سرطان سلول سنگفرشی پوست (SCC) قدرت تهاجم و متاستاز بالایی دارد. سرطان سلول بازال پوست (BCC) نیز شایع ترین نوع سرطان پوست است. این بدخیمی ها علاوه بر شیوع به نسبت بالا در افراد میانسال و سالمند، شانس عود بالایی نیز دارند. در برخی از مطالعات، ارتباط این تومورها با سیتومگالو ویروس (CMV) نشان داده شده است. هدف مطالعه حاضر، تعیین فراوانی عفونت CMV در کانسرهای پوستی بود.
در این مطالعه مقطعی، 60 بلوک پارافینی مربوط به این ضایعات SCC و BCC و بلوک های مربوط به حواشی سالم آن ها جمع آوری گردید. سپس بلوک ها برش داده شد و مراحل مربوط به رنگ آمیزی ایمونوهیستوشیمی (IHC) ویژه ویروس سایتومگال بر روی اسلاید تهیه شده از بلوک های مزبور صورت گرفت؛ در مرحله آخر، اسلایدها در کنار کنترل مثبت با میکروسکوپ نوری مشاهده گردیدند.
از 30 مورد نمونه SCC، 4 مورد (3/13%) دارای CMV بودند و حاشیه سالم ضایعه در 1 مورد از نمونه های CMV منفی نیز دارای آلودگی ویروسی بود. در 30 مورد نمونه BCC، 2 مورد (7/6%) محتوی CMV بود و حاشیه سالم ضایعه در هیچ مورد از نمونه های آلوده با CMV از نظر درگیری با ویروس مثبت نبود. تفاوت معنی دار بین فراوانی ابتلای به CMV در دو کانسر پوستی مذکور و عدم ابتلا به آن یافت نشد.
یافته های مطالعه حاضر ارتباط ویروس سیتومگال با سرطان های سلول سنگفرشی و سلول بازال پوست را تایید نمی کند.