تحلیلی بر سیاست‎ها و برنامه های بهسازی و نوسازی شهری در برنامه های توسعه کشور

فرسودگی و تخریب بافت‎های تاریخی شهری در ایران طی چند دهه اخیر چنان ابعاد گسترده ای به خود گرفته که امنیت و هویت مدنی فضاهای شهری را به شدت تهدید می کند. در این مقاله با استناد به سیاست‎ها و برنامه های عمران شهری و آثار و شواهد موجود، سابقه روند بهسازی، نوسازی و بازسازی شهری را بررسی می کنیم. دراین رهگذر هدف اصلی مقاله بررسی و ارزیابی سیاست‎ها، اهداف و برنامه های اجرائی عمران شهری به ویژه در مورد بافت قدیم شهری است. از آنجا که سیاستگذاری و برنامه ریزی جامع و پایدار برای بهسازی، نوسازی و بازسازی بافت‎های قدیم شهری ضمن حفاظت از میراث فرهنگی تاریخی و توجه به سازگاری و انطباق آنها با ساختارهای محیط زیست و ساختارهای فرهنگی موجب توسعه پایدار شهری می شود و از طرفی طرح‎های حفاظت و مقام سازی موجب افزایش ضریب ایمنی بناها در مقابل حوادث طبیعی به ویژه زلزله گردیده و تضمین‎کننده مدیریت بحران شهری و ارتقاء سلامت و بهداشت شهری می شود؛ لذا پرداختن به این موضوع ضروری است. روش تحقیق در این پژوهش توصیفی، تحلیلی، تاریخی اسنادی است. برای ارزیابی سیاست‎ها و برنامه های عمران شهری با توجه به اسناد و مدارک موجود، محتوا، اهداف، راهبردها و اقدامات اجرائی و عملکرد برنامه های توسعه در دوره های برنامه ریزی کشور بررسی و تحلیل شده است. سپس با در نظر گرفتن جنبه های مرتبط با بافت‎های قدیم شهری، رویکرد حاکم، جامعیت، تطابق و عدم تطابق برنامه ها با توجه به تاثیرات آنها بر بافت قدیم شهری بررسی و مورد ارزیابی قرار گرفته است.