ارزیابی و درمان صدمان نافذ گردن

به دلیل تراکم ساختمان های حیاتی عمقی در ناحیه گردن و ساختار آناتومیکی ویژه آن، هنوز در مورد انتخاب روش ارزیابی و درمان مناسب بیماران با صدمات نافذ گردن اختلاف نظر وجود دارد.
این مطالعه از نوع توصیفی و گذشته نگر است که در بیمارستان امام خمینی اهواز در طی یک دوره 5 ساله بر روی 65 بیمار با صدمات نافذ گردن انجام شده است. اطلاعات جمعیتی بیماران با استفاده از روش spss و توصیفی بررسی شدند.
بر اساس این مطالعه، صدمات نافذ گردن با شیوع بیشتر در مردان جوان با سلاح های سرد و در ناحیه II گردن دیده شد. تمام موارد منفی جراحی در اثر آسیب های ناشی از سلاح سرد بودند. آسیب عروق اصلی گردن شایعترین آسیب گردن و تنها علت مرگ و میر در این مطالعه بوده است. تمام بیمارانی که در نتیجه اقدامات تشخیصی انجام شده آسیب عناصر عمقی گردن داشته اند، در ضمن جراحی همان شواهد یافت شده است و تمامی بیمارانی که در نتیجه اقدامات تشخیصی انجام شده هیچ گونه آسیب عناصر عمقی گردن نداشته اند و تحت عمل جراحی قرار نگرفته اند بدون عارضه ترخیص شدند.
در ارزیابی و درمان بیماران با صدمات نافذ گردن در صورت عدم وجود شرایط بحرانی و در دسترس بودن ابزار تشخیصی و با توجه به دقت تشخیصی این ابزار، استفاده از آنان به خصوص در مناطق آناتومیکی مشکل از نظر جراحی (نواحی I و III گردن) و استفاده از معاینات بالینی مستمر در نواحی در معرض گردن (ناحیه II) روشی مطمئن و کاربردی است.