گزارش 6 مورد پریتوزیس با منشا مننژیوما در بیماران بستری در بخش جراحی مغز و اعصاب بیمارستان قائم (عج) طی سال های 1384 - 1374

مننژیوم اینتراکرانیال با گسترش به داخل اربیت از طریق کانال اپتیک، شیار فوقانی اربیت و یا استخوان (مننژیوم ثانویه) و مننژیوم شیت عصب اپتیک (مننژیوم اولیه) می تواند منجر به پروپتوز و کاهش دید همان چشم می شود. در این بررسی ما بیماران مننژیوم با تظاهر پروپتوزیس را از سال 1374 تا 1384 در بیمارستان قائم(عج) با عنایت به عوامل اتیولوژیک، یافته های بالینی، رادیولوژیکی، آسیب شناسی و پیش آگهی مورد مطالعه قرار داده ایم.
در این مطالعه پرونده 50 بیمار که به دلیل پروپتوز و توده اربیت تحت عمل جراحی قرار گرفتند بررسی شد و بیمارانی که گزارش پاتولوژی مننژیوم بوده، انتخاب شدند و از روش آماری X2 برای تجزیه و تحلیل یافته های استفاده شد.
از 50 بیمار مورد بررسی، 6 مورد (12%) مننژیوم با درگیری اربیت علت پروپتوزیس بوده است. از 6 مورد مننژیوم در 5 مورد (83%) مننژیوم اینتراکرانیال بال اسفنوئید با درگیری اربیت و 1 مورد (17%) مننژیوم شیت عصب اپتیک علت پروپتوزیس بوده است. از 6 بیمار مورد بررسی، 4 مورد (67%) زن و 2 مورد (33%) مرد بودند متوسط سن بیماران مبتلا در مننژیوم ثانویه 4/54 سال (70-43 سال)و در مننژیوم اولیه سن بیمار 21 سال بوده است. در تمام موارد علاوه بر پروپتوز در همه بیماران، کاهش دید در همان چشم نیز وجود داشته است.
شایع ترین مننژیوم های اربیت، مننژیوم ثانویه از اینتراکرانیال می باشند و مننژیوم اربیتال در اکثر موارد با کاهش دید همراه بود. شایع ترین علت پروپتوزیس در بیماران بخش جراحی مغز و اعصاب مننژیوم بال کوچک اسفنوئید می باشد...