به ما می گویند نخبه

روشنفکر اصلا لفظ عجیبی است که در تعریفش نمی‌توان سخنی به صراحت گفت. چرا که اگر امروز آنان را در یک ویژگی تعریف کنی، فردا پا فراتر می‌گذارند و سعی می‌کنند هر تعریفی را ناقص اعلام کنند. روشن فکر فقط زمانی ساکت می‌شود که به آنها بگویی فیلسوف است یا نخبه؛ اما خودشان هم می‌دانند که نه از فلسفه چیزی فهمیده‌اند و نه در مساله‌ای صاحب نظرند. متفکرین می‌گویند ویژگی اصلی روشنفکرها این است که حد و جایگاه خود را نمی‌شناسند و دقیقا نمی‌دانند چه کاره‌اند. البته همیشه در تعریف روشنفکر باید میان روشنفکران غربزده و دینی خط قرمز کشید. بحث ما بیشتر در مورد روشنفکر از سنخ اول (غیر دینی غربزده) است...