منور الفکران موطلایی ها را ترجیح می دهند

از آغاز رویارویی جامعه ایران با پدیده تجدد‌، مفهوم روشنفکر و هنرمند با نوعی سیاست زدگی همراه شد‌. انگار تنها کسانی به جرگه ادبیات و هنر روشنفکری راه می‌یافتند که آثار سیاسی هم می‌نوشتند و ملاحظات طبقه بورژوا  محور بارز آثارشان بود. هرگونه تلاش اجتماعی نیز به ناچار به نوعی رادیکالیسم می‌انجامید که تسخیر قدرت سیاسی هدف نهایی آن بود. ریشه تاریخی مفهوم روشنفکر‌، آن چنان که جامعه ما از آن مراد می‌کند‌، بیشتر در سنت تفکر روسیه جای می‌گیرد. متفکران روس مفهوم روشنفکر را از عصر روشنگری اروپا وام گرفتند و این مفهوم را که خود پیرنگی از پرومته پرستی داشت‌، به نجات ‌طلبی اجتماعی خود آراستند و ادیب و هنرمند روشنفکر به صورت نماد منجی‌ای درآمد که می‌بایست پیام نجات بخش خود را به گوش توده‌ای برساند که سازندگان بی اختیار تاریخ‌اند. این نوشتار بررسی کوتاهی است از تاثیرات روشنفکران شرق و غرب بر ادبیات فارسی...