بررسی فراوانی بیماری های پوستی و عوامل مرتبط در آسایشگاه های سالمندان تحت پوشش سازمان بهزیستی شهر تهران در سال 1384

پیشرفت های ادامه دار در مراقبت های پزشکی و تغذیه طول عمر بشر را افزایش داده است و جمعیت سالمندان را در کل جهان بیش تر کرده است. علی رغم افزایش جمعیت های مسن در خانه سالمندان ایران، تعداد کمی مطالعه درماتولوژیک در مورد آن ها وجود دارد و شیوع بیماری های پوستی در این گروه نامشخص است. لذا این تحقیق به منظور تعیین فراوانی بیماری های پوستی و عوامل مرتبط با آن انجام گرفت.
این تحقیق یک مطالعه توصیفی با طراحی مقطعی بود. 2500 سالمند ساکن در مراکز نگهداری سالمندان، 456 نفر به صورت تصادفی انتخاب شده و توسط متخصصین پوست معاینه شدند. فراوانی انواع بیماری های پوستی و عوامل مرتبط با آن ها توسط معاینه و در صورت لزوم بررسی آزمایشگاهی بررسی شدند و شیوع بیماری های پوستی در نمونه ها تعیین و میزان واقعی در جامعه برآورد شده و نقش عوامل مرتبط با بروز آن، مورد قضاوت آماری قرار گرفت.
از میان 2500 سالمند، تعداد 456 نفر بررسی شدند. تعداد 267 نفر (%58.6) از حداقل یک بیماری پوستی رنج می بردند. شایع ترین بیماری پوستی یافت شده خشکی پوست بوده و در مرتبه بعدی سبوروئیک کراتوز دست و صورت و زخم بستر قرار داشتند. دو سالمند (%0.4) مبتلا به بازال سل کارسینوما بودند و یک بیمار (%0.2) مبتلا به سارکوم کاپوزی در اندام تحتانی بودند.
به نظر می رسد که بیماری های پوستی از مشکلات مطرح در گروه سالمندان بوده و خشکی پوست، شایع ترین بیماری پوستی ساکنین آسایشگاه ها در این گروه می باشد که نیازمند توجه بیش تر مسوولین آسایشگاه جهت برآورده کردن نیازهای درماتولوژیک آن ها می باشد.