مقایسه تاثیر داکسپین با هیدروکسی زین در درمان ضایعات خارش دار مقاوم به درمان ناشی از گاز خردل

خارش مقاوم به درمان، به عنوان یکی از عوارض شایع پوستی در جانبازان شیمیایی مواجهه یافته با گاز خردل، از اصلی ترین شکایات این بیماران به شمار می رود که موجب صدمات روحی روانی فراوانی برای آن ها می شود. هدف از مطالعه ما بررسی مقایسه ای اثر درمانی داکسپین و هیدروکسی زین در درمان این بیماران می باشد.
این مطالعه به صورت کارآزمایی بالینی تصادفی دوسوکور بر روی 50 نفر مصدوم شیمیایی با گاز خردل که از خارش مزمن رنج می بردند در پلی کلینیک تخصصی جانبازان شیمیایی در دانشگاه علوم پزشکی بقیه اله (عج) در مدت چهار هفته صورت گرفت. بیماران به صورت تصادفی به دو گروه تقسیم شدند که گروه اول (متوسط سن بیماران 42.3±5.4 سال) 10 میلی گرم داکسپین و گروه دوم (متوسط سن بیماران 41.1±6.2 سال) 25 میلی گرم هیدروکسی زین به صورت روزانه دریافت کردند. شدت خارش بیماران بر اساس پرسشنامه استاندارد و بررسی VAS تعیین گردید.
نمره متوسط خارش در گروه دریافت کننده هیدروکسی زین قبل و پس از مصرف دارو به ترتیب 34.6±3.4 و 25.9±3.1 ارزیابی شد (P<0.001) و در گروه داکسپین به ترتیب 33.8±4.4 و 24.5±4.1 تعیین شد (P<0.001). روند بهبود خارش در دو دارو مشابه بود (P=0.245). در خصوص عوارض جانبی داروها، 18 نفر از بیماران گروه هیدروکسی زین و 11 نفر از بیماران گروه گیرنده داکسپین از عارضه خواب آلودگی شکایت داشتند (P=0.035).
هر دو دارو به میزان قابل توجهی در کاهش خارش موثر بوده اند، هر چند با توجه به عوارض جانبی کمتر، داکسپین داروی مناسب تری به نظر می رسد.